Übersetzungen für „tigaie“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

miganie <Gen ‑ia, kein Pl > [migaɲe] SUBST nt geh (język migowy)

miganie

Gebärdensprache f

porozumiewać się za pomocą migania

sich Akk mit der Gebärdensprache [o. durch Gebärden] verständigen

nigdzie [ɲigdʑe] PRON

nigdzie

nirgends

nigdzie

nirgendwo

nigdzie nie widać drogowskazu

nirgends sieht man einen Wegweiser

nigdzie indziej

nirgendwo anders

drganie <Gen ‑ia, kein Pl > [drgaɲe] SUBST nt (dygotanie)

drganie

Zittern nt

drganie

Beben nt

drganie powieki

das Zittern des Lides

gęganie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [geŋgaɲe] SUBST nt (dźwięk wydawany przez gęsi)

gęganie

Schnattern nt

z daleka było słychać głośne gęganie

von weitem hörte man das laute Schnattern

tiara <Gen ‑ry, Pl ‑ry> [tjara] SUBST f

1. tiara REL:

tiara

Tiara f

2. tiara übtr geh (papiestwo):

tiara

Papstamt nt

tiara

Papstwürde f

kandydaci do tiary

Kandidaten mpl für das Papstamt [o. die Papstwürde]

tipi [tipi] SUBST nt inv (namiot indiański)

tipi

Tipi nt

mieszkali w tipi

sie lebten in einem Tipi

zagaić [zagaitɕ] perf, zagajać [zagajatɕ] <‑ja> VERB trans, intr

1. zagaić (rozpocząć obrady):

zagaić

einleiten

zagaić posiedzenie

die Sitzung eröffnen

2. zagaić ugs (rozpocząć rozmowę):

zagaić

ein Gespräch beginnen

zagaić kogoś

jdn anquatschen ugs

gacie <Gen Pl ‑ci> [gatɕe] SUBST Pl ugs

gacie

[Unter]hose f

Wendungen:

coś się wlecze jak smród po gaciach

etw zieht sich ins Unendliche

robić w gacie

sich Dat in die Hosen machen

ktoś trzęsie gaciami

jdm schlottern die Knie ntpl

giga- inv (miliard razy większe)

giga-

Giga-

giga-kaloria

Gigakalorie f

I . migać <miga; perf mignąć> [migatɕ] VERB intr

1. migać (wysyłać przerywane światło):

migać czymś

mit etw blinken

2. migać:

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

huschen

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

vorbeifliegen

3. migać (porozumiewać się na migi):

migać

Zeichensprache [o. Gebärdensprache] benutzen

migać

sich Akk durch Gebärden verständigen

II . migać <miga; perf mignąć> [migatɕ] VERB refl ugs (wykręcać się)

migać się od czegoś

sich Akk vor [o. von] etw drücken ugs

gigant¹ <Gen ‑a, Pl ‑nci [lub ‑y]> [gigant] SUBST m

1. gigant meist Pl LIT (olbrzym):

gigant

Riese(Riesin) m (f)

gigant

Gigant(in) m (f)

2. gigant übtr (wysoki człowiek):

gigant

Riese(Riesin) m (f)