Übersetzungen für „trzeszczal“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

I . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB intr

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen ugs

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć ugs (marudzić):

trzeszczeć

quengeln ugs

trzeszczeć

nörgeln abw

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB unpers (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszczać <‑cza> [vɨtʃeʃtʃatɕ], wytrzeszczyć [vɨtʃeʃtʃɨtɕ] VERB trans perf ugs

wytrzeszczać oczy

die Augen aufreißen ugs

wytrzeszczać oczy

große Augen machen ugs

zatrzeszczeć [zatʃeʃtʃetɕ]

zatrzeszczeć perf od trzeszczeć

Siehe auch: trzeszczeć

I . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB intr

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen ugs

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć ugs (marudzić):

trzeszczeć

quengeln ugs

trzeszczeć

nörgeln abw

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; perf za‑> [tʃeʃtʃetɕ] VERB unpers (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

wytrzeszcz <Gen ‑u, kein Pl > [vɨtʃeʃtʃ] SUBST m MED

wytrzeszcz

Glotzauge nt

wytrzeszcz

Exophthalmus m

trzeciak (-tka) <Gen ‑a, Pl ‑i> [tʃetɕak] SUBST m ugs, trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] SUBST m (f) <Gen ‑ty, Pl ‑iści> dekl jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) m (f) ugs

trzepaczka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [tʃepatʃka] SUBST f

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer m

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen m

trzewiczek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [tʃevitʃek] SUBST m meist Pl geh (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen nt

trzepoczący [tʃepotʃontsɨ] ADJ

lot trzepoczący ZOOL

Rüttelflug m

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; perf za‑> [tʃepotatɕ] VERB intr

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen fpl flattern im Wind

3. trzepotać übtr:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern übtr

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; perf za‑> [tʃepotatɕ] VERB refl

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzesienie VERB

Benutzereintrag

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]