Übersetzungen für „utóízet“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

utoczyć [utotʃɨtɕ]

utoczyć perf od toczyć

Siehe auch: toczyć

I . toczyć <‑czy; Imperf tocz> [totʃɨtɕ] VERB trans

1. toczyć < perf po‑> (turlać):

toczyć beczkę

rollen

toczyć kulkę

rollen

toczyć kulkę

kullern

toczyć wzrokiem

den Blick umherschweifen lassen

2. toczyć (prowadzić):

toczyć rokowania

führen

toczyć wojnę

austragen

toczyć spór

einen Streit führen

toczyć bitwę

sich Dat einen Kampf liefern

3. toczyć (nadawać kształt):

toczyć śrubę

drehen

toczyć dzban, miskę

töpfern

toczyć drewno

drechseln

4. toczyć geh (drążyć):

toczyć

zerfressen

5. toczyć geh (ściągać):

toczyć wino

abziehen

rzeka toczy wody

der Fluss m fließt

6. toczyć übtr geh (wyniszczać):

toczyć kogoś

an jdm zehren [o. nagen]

toczy go rak

der Krebs m zehrt an ihm

II . toczyć <‑czy; Imperf tocz> [totʃɨtɕ] VERB refl

1. toczyć < perf po‑>:

toczyć (turlać się) (beczka, koło)

rollen

toczyć (piłka)

kullern

toczyć (piłka)

rollen

fortuna kołem się toczy sprichw

das Glücksrad nt dreht sich sprichw

2. toczyć < perf po‑>:

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

hinunterrollen

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

hinunterkullern

3. toczyć < perf po‑> geh:

toczyć (dziać się) (sprawy, wypadki)

sich Akk abspielen

rzecz toczy się o kogoś/coś

es dreht sich um jdn/etw

rzecz toczy się o kogoś/coś

es ist die Rede f von jdm/etw

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw geht seinen gewohnten Gang

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw verläuft wie immer

coś toczy się nowym [lub innym] torem

etw nimmt einen neuen Verlauf

4. toczyć geh:

toczyć (być prowadzonym) (dyskusja, rokowania)

geführt werden

5. toczyć ugs (iść ociężale):

toczyć

trotteln ugs

toczyć

latschen ugs

klozet <Gen ‑u, Pl ‑y> [klozet] SUBST m

klozet

Klosett nt

klozet

Klo nt ugs

Siehe auch: klop , klo

klop <Gen ‑a, Pl ‑y> [klop] SUBST m ugs

klop

Klo nt ugs

klop

Lokus m ugs

klo [klo] SUBST nt inv ugs (ubikacja)

klo

Klo nt ugs

pójść do klo

auf‘s Klo gehen

poczet <Gen ‑cztu, Pl ‑czty> [potʃet] SUBST m geh

poczet sztandarowy

Fahnenträger m

poczet królów

Sammlung f von Königsporträts

Wendungen:

zaliczyć coś na poczet czegoś

etw auf etw Akk anrechnen

policzyli mu to poczet przyszłej pensji

sie rechneten ihm das auf das zukünftige Gehalt an

utrzeć [utʃetɕ]

utrzeć perf od ucierać

Siehe auch: ucierać

I . ucierać <‑ra; Imperf ‑aj; perf utrzeć> [utɕeratɕ] VERB trans

ucierać GASTRO:

ucierać ciasto

verrühren

ucierać marchew

reiben

Wendungen:

utrzeć komuś nosa

jdm eins auf die Nase geben

utarta droga

ausgefahrenes Gleis nt

coś toczy się utartym torem

etw bewegt sich in den gewohnten Bahnen

II . ucierać <‑ra; Imperf ‑aj; perf utrzeć> [utɕeratɕ] VERB refl

1. ucierać ugs (stać się zwyczajem):

ucierać

zur Gewohnheit [o. üblich] [o. gebräuchlich] werden

ucierać

sich Akk einbürgern

w mojej rodzinie utarł się zwyczaj obchodzenia urodzin

in unserer Familie wurde es Brauch m , Geburtstage zu feiern

utarła się o kimś jakaś opinia

es hat sich Akk über jdn eine bestimmte Meinung f durchgesetzt

2. ucierać GASTRO:

ucierać

sich Akk [ver]reiben [o. verrühren lassen]