Übersetzungen für „afbreken“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

af·bre·ken¹ <brak af, i. afgebroken> [ɑvbrekə(n)] VERB intr (door breken gescheiden worden)

afbreken

abbrechen

de punt/het gesprek brak af

die Spitze/das Gespräch brach ab

af·bre·ken² <brak af, h. afgebroken> [ɑvbrekə(n)] VERB trans

1. afbreken:

afbreken (door breken scheiden)

abbrechen

afbreken (al scheurend of rukkend)

abreißen

een draad afbreken

einen Faden abreißen

woorden afbreken

Wörter trennen

2. afbreken (plotseling doen ophouden):

afbreken

abbrechen

onderhandelingen afbreken

Verhandlungen abbrechen

3. afbreken (slopen):

afbreken

abreißen

de boel afbreken übtr

fürchterlich toben

de coulissen afbreken

die Kulissen abbauen

een huis afbreken

ein Haus abreißen

een kast afbreken

einen Schrank abbauen

4. afbreken scheik.:

afbreken

zerlegen

afbreken

abbauen

5. afbreken übtr (afkraken):

afbreken

verreißen

een boek afbreken

ein Buch verreißen

iem afbreken

kein gutes Haar an jdm lassen

Beispielsätze für afbreken

woorden afbreken

Wörter trennen

onderhandelingen afbreken

Verhandlungen abbrechen

iem afbreken

kein gutes Haar an jdm lassen

de kraam opzetten/afbreken

den Stand aufschlagen/abbrechen

een draad afbreken

einen Faden abreißen

de coulissen afbreken

die Kulissen abbauen

een huis afbreken

ein Haus abreißen

een kast afbreken

einen Schrank abbauen

een boek afbreken

ein Buch verreißen

de boel afbreken übtr

fürchterlich toben