Übersetzungen für „ijkpunt“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

mik·punt <mikpunt|en> [mɪkpʏnt] SUBST nt

mikpunt

Zielscheibe f

mikpunt zijn van iems spot

Zielscheibe von jds Spott sein

hoek·punt <hoekpunt|en> [hukpʏnt] SUBST nt

hoekpunt

Scheitelpunkt m

raak·punt <raakpunt|en> [rakpʏnt] SUBST nt

1. raakpunt wisk.:

raakpunt

Berührungspunkt m

raakpunt

Tangentialpunkt m

2. raakpunt (punt van overeenkomst):

raakpunt

Berührungspunkt m

ze hebben geen enkel raakpunt

zwischen ihnen gibt es keinerlei Berührungspunkte

ij·ken <ijkte, h. geijkt> [ɛikə(n)] VERB trans

ijken

eichen

een geijkte uitdrukking

gebräuchliche(r) Ausdruck m

een geijkte uitdrukking

gebräuchliche Redewendung f

ij·king <ijking|en> [ɛɪkɪŋ] SUBST f

ijking

Eichung f

ijking

Eiche f

ijk·maat <ijk|maten> [ɛikmat] SUBST f

ijkmaat

Eichmaß nt

as·punt² <aspunt|en> [ɑspʏnt] SUBST m (sigaar)

aspunt

Aschenkegel m

min·punt <minpunt|en> [mɪmpʏnt] SUBST nt

minpunt

Minuspunkt m

nul·punt [nʏlpʏnt] SUBST nt geen Pl

nulpunt

Nullpunkt m

temperatuur boven het nulpunt

Temperaturen über null

het moreel was tot het nulpunt gedaald übtr

die Moral war auf den Nullpunkt gesunken

oog·punt <oogpunt|en> [oxpʏnt] SUBST nt

oogpunt

Blickpunkt m

oogpunt

Gesichtspunkt m

oogpunt

Blickwinkel m

oogpunt

Sicht f

uit economisch oogpunt

aus wirtschaftlicher Sicht

uit een oogpunt van

im Hinblick auf +Akk

uit een oogpunt van

angesichts +Gen

top·punt <toppunt|en> [tɔpʏnt] SUBST nt

1. toppunt (uiterste):

toppunt

Gipfel m

toppunt

Höhepunkt m

dat is het toppunt!

das ist ja die Höhe [o. der Gipfel] ! ugs

het toppunt van brutaliteit

der Gipfel der Frechheit

op het toppunt van zijn roem

auf dem Höhepunkt seines Ruhms

2. toppunt (bovenste punt):

toppunt

Spitze f

mes·punt <mespunt|en> [mɛspʏnt] SUBST nt

mespunt

Messerspitze f

mis·punt <mispunt|en> [mɪspʏnt] SUBST nt

mispunt

Ekel nt

zij·kant <zijkant|en> [zɛikɑnt] SUBST m

zijkant

Seite f

zijkant

Seitenrand m

aan de zijkant

seitlich

punt¹ <punt|en> [pʏnt] SUBST m

1. punt (puntig uiteinde, van iets plats):

punt

Ecke f

punt

Kante f

wij voeren om de punt van Afrika heen

wir fuhren um den äußersten Zipfel Afrikas

een punt van de taart

ein Stück Torte

de punt van de tafel

die Ecke [o. Kante] des Tisches

2. punt (spits toelopend gedeelte):

punt

Spitze f

de punt van de handdoek

der Zipfel eines Handtuches

hij zat op de punt van zijn stoel

er fiel fast vom Stuhl

hij zat op de punt van zijn stoel übtr

er war ganz (Auge und) Ohr

een punt aan een potlood slijpen

einen Bleistift spitzen

de punt van een speld/van een mes

die Spitze einer Stecknadel/eines Messers

je kunt er een punt aan zuigen übtr

davon kannst du dir eine Scheibe abschneiden