Übersetzungen für „jachtongeluk“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

au·to-on·ge·luk <auto-ongeluk|ken> [ɑutoɔŋɣəlʏk, otoɔŋɣəlʏk] SUBST nt

auto-ongeluk

Autounfall m

trein·on·ge·luk <treinongeluk|ken> [trɛɪnɔŋɣəlʏk] SUBST nt

treinongeluk

Zugunglück nt

on·ge·luk <ongeluk|ken> [ɔŋɣəlʏk] SUBST nt

1. ongeluk (tegenspoed):

ongeluk

Unglück nt

ongeluk

Unheil nt

ongeluk

Missgeschick nt

een geluk bij een ongeluk

Glück im Unglück

iem in het ongeluk storten

jdn ins Unglück stürzen

het ongeluk wilde dat hij ziek werd

zu allem Unglück wurde er krank

2. ongeluk (ongunstige toestand):

ongeluk

Unglück nt

een ongeluk komt zelden alleen

ein Unglück kommt selten allein

3. ongeluk (ongeval):

ongeluk

Unfall m

ongeluk

Unglück nt

bij [o. per ] ongeluk

unabsichtlich

bij [o. per ] ongeluk

aus Versehen

bij [o. per ] ongeluk

versehentlich

kijk uit, er gebeuren ongelukken!

pass auf, sonst gibt es noch ein Unglück!

de oorzaak/de plaats van het ongeluk

die Unfallursache/der Unfallort

hem is een ongeluk overkomen

ihm ist ein Unglück zugestoßen

4. ongeluk (verkeersongeval):

ongeluk

Unfall m

ongeluk

Verkehrsunfall m

ongeluk

Unglück nt

ongeluk

Verkehrsunglück nt

bij een ongeluk omkomen

tödlich verunglücken

ik heb me een ongeluk gewerkt

ich habe mich zu Tode geschuftet

een stuk ongeluk

ein Jämmerling

een ongeluk zit in een klein hoekje Sprichw

ein Unglück ist schnell geschehen

jon·ge·lui [jɔŋəlœy] SUBST Pl

jongelui

junge(n) Leute Pl

jongelui

Jugendliche(n) Pl

een troepje jongelui

eine Gruppe junger Leute

jacht·hond <jachthond|en> [jɑxthɔnt] SUBST m

jachthond

Jagdhund m

jacht·ha·ven <jachthaven|s> [jɑxthavə(n)] SUBST f

jachthaven

Jachthafen m

jachthaven

Yachthafen m

jacht·ge·bied <jachtgebied|en> [jɑxtxəbit] SUBST nt

jachtgebied

Jagd f

jachtgebied

Jagdrevier nt

jacht·ge·weer <jachtge|weren> [jɑxtxəwer] SUBST nt

jachtgeweer

Jagdgewehr nt

jachtgeweer (hagel)

Flinte f

jachtgeweer (patronen)

Büchse f

jacht·vlieg·tuig <jachtvliegtuig|en> [jɑxtflixtœyx] SUBST nt mil.

jachtvliegtuig

Jagdflugzeug nt

jachtvliegtuig

Jäger m

jach·ten¹ <jachtte, h. gejacht> [jɑxtə(n)] VERB trans (haasten)

jachten

hetzen

jachten

jagen