Übersetzungen für „Schrankes“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

schran·der <schrandere, schranderder, schranderst> [sxrɑndər] ADJ

schrander

gescheit

schrander

klug

schrander (personen)

aufgeweckt

schrander (personen, verstand)

hell

een schrander beest

ein kluges Tier

een schrandere jongen

ein heller Junge

schrander zijn

ein heller [o. kluger] Kopf sein

schra·pen¹ <schraapte, h. geschraapt> [sxrapə(n)] VERB trans

1. schrapen (schrappen):

schrapen

(ab)schaben

schrapen

abkratzen

wortelen schrapen

Möhren schaben

de keel schrapen

sich räuspern

2. schrapen (bijeenschrapen):

schrapen

zusammenkratzen

schra·gen <schraagde, h. geschraagd> [sxraɣə(n)] VERB trans

1. schragen:

schragen (steunen)

(unter)stützen

schragen (tegen instorting)

abstützen

2. schragen übtr:

schragen

bestärken

iem in zijn voornemens schragen

jdn in seinen Vorsätzen bestärken

iems moed schragen

jdm Mut machen

schrap·pen <schrapte, h. geschrapt> [sxrɑpə(n)] VERB trans

1. schrappen (schrapen):

schrappen

(ab)schaben

schrappen

abkratzen

wortelen schrappen

Möhren schaben

2. schrappen:

schrappen (doorhalen)

streichen

schrappen (iets; zonder voorzetsel)

durchstreichen

iem als lid schrappen

jdn von der Mitgliederliste streichen

het schrappen van arbeidsplaatsen

der Stellenabbau

een firma uit het handelsregister schrappen

eine Firma im Handelsregister löschen

iems naam van een lijst schrappen

jds Namen von einer Liste streichen

een toneelstuk van het repertoire schrappen

ein Theaterstück absetzen

schrab·ben VERB trans

schrabben → schrappen

Siehe auch: schrappen

schrap·pen <schrapte, h. geschrapt> [sxrɑpə(n)] VERB trans

1. schrappen (schrapen):

schrappen

(ab)schaben

schrappen

abkratzen

wortelen schrappen

Möhren schaben

2. schrappen:

schrappen (doorhalen)

streichen

schrappen (iets; zonder voorzetsel)

durchstreichen

iem als lid schrappen

jdn von der Mitgliederliste streichen

het schrappen van arbeidsplaatsen

der Stellenabbau

een firma uit het handelsregister schrappen

eine Firma im Handelsregister löschen

iems naam van een lijst schrappen

jds Namen von einer Liste streichen

een toneelstuk van het repertoire schrappen

ein Theaterstück absetzen

schram·men <schramde, h. geschramd> [sxrɑmə(n)] VERB trans

schrammen

schrammen

schrammen

ritzen

schrammen

reißen

ik heb mijn hand geschramd

ich habe mir die Hand geschrammt [o. geritzt]

zich aan een doorn schrammen

sich an einem Dorn ritzen

schrik·ken² <schrikte, i. geschrikt> [sxrɪkə(n)] VERB intr

1. schrikken (met een schok van zijn plaats gaan):

schrikken

aufschrecken

2. schrikken (plotseling afgekoeld worden):

schrikken

abgeschreckt werden

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] SUBST m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schre·den VERB

schreden 3. Pers Pl Imperf van schrijden

Siehe auch: schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] VERB intr

schrijden

schreiten

schrei·en² <schreide, h. geschreid> [sxrɛiə(n)] VERB intr

1. schreien (wenen):

schreien

weinen

hij schreide bitter

er weinte bitterlich

tot schreiens toe bewogen

zu Tränen gerührt

2. schreien:

schreien (schreeuwen)

schreien

schreien (zwakker)

rufen

dat schreit om wraak

das schreit nach Rache

schre·ven VERB

schreven 3. Pers Pl Imperf van schrijven

Siehe auch: schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven³ <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB intr

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

schrijven

schreiben

schrijven

sich schreiben

die pen schrijft niet prettig

der Füller schreibt nicht angenehm

2. schrijven (beschrijfbaar zijn):

schrijven

sich schreiben

dat papier schrijft slecht

auf diesem Papier schreibt es sich schlecht

schrij·ven² <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB trans (spellen; noteren, dateren)

schrijven

schreiben

wij schrijven 1000 euro bij zijn saldo

wir schreiben ihm 1000 Euro gut

een fraaie hand schrijven

eine schöne Handschrift haben

iets in 't net schrijven

etw ins Reine schreiben

boot schrijft men met twee o's

Boot schreibt sich mit zwei o

iets op het bord schrijven

etw an die Tafel schreiben

op een advertentie schrijven

sich auf eine Annonce melden

het geschreven recht

das geschriebene Recht

dat staat nergens geschreven

das steht nirgendwo geschrieben

een vriend schrijven

an einen Freund schreiben

een vriend schrijven

einem Freund schreiben

zij schrijft (zij is schrijfster)

sie schreibt

wij schreven toen 1960

wir schrieben damals das Jahr 1960

schrij·ven¹ [sxrɛivə(n)] SUBST nt geen Pl

schrijven

Schreiben nt

schrijven (allgemeen)

Brief m

een begeleidend schrijven

ein Begleitbrief

een begeleidend schrijven

ein Begleitschreiben

in antwoord op uw schrijven van 20 april

auf Ihr Schreiben vom 20. April

in antwoord op uw schrijven van 20 april

in Beantwortung Ihres Schreibens vom 20. April

schro·kop SUBST m

schrokop → schrokker

Siehe auch: schrokker

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] SUBST m

schrokker

Vielfraß m

schrokker

Nimmersatt m

schro·men¹ <schroomde, h. geschroomd> [sxromə(n)] VERB trans

schromen

fürchten

schrij·ven¹ [sxrɛivə(n)] SUBST nt geen Pl

schrijven

Schreiben nt

schrijven (allgemeen)

Brief m

een begeleidend schrijven

ein Begleitbrief

een begeleidend schrijven

ein Begleitschreiben

in antwoord op uw schrijven van 20 april

auf Ihr Schreiben vom 20. April

in antwoord op uw schrijven van 20 april

in Beantwortung Ihres Schreibens vom 20. April

schrij·ver <schrijver|s> [sxrɛivər] SUBST m

1. schrijver:

schrijver (auteur)

Schriftsteller m

schrijver (auteur)

Autor m

schrijver (van een genoemd werk)

Verfasser m

schrijver (literair werk)

Dichter m

een schrijver van bestsellers

ein Bestsellerautor

de schrijver van een draaiboek

der Drehbuchautor

een geboren schrijver

ein geborener Schriftsteller

de klassieke schrijver

der Klassiker

de schrijver van streekromans

der Heimatschriftsteller

de schrijver van streekromans

der Heimatdichter

2. schrijver (persoon die iets schrijft):

schrijver

Schreiber m

schrijver

Verfasser m

hij is geen schrijver

er ist schreibfaul

3. schrijver (ambtenaar(srang)):

schrijver

Schreiber m

schrijver

Schreibkraft f

4. schrijver (registreerapparaat):

schrijver

Schreiber m

schroei·en² <schroeide, h./i. geschroeid> [sxrujə(n)] VERB intr (aan de oppervlakte branden)

schroeien

sengen

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] VERB intr

schrijden

schreiten

schrij·nen <schrijnde, h. geschrijnd> [sxrɛinə(n)] VERB intr

1. schrijnen (door schuren pijn veroorzaken):

schrijnen

reiben

schrijnen

scheuern

2. schrijnen (wonden):

schrijnen

brennen

schrob·ben <schrobde, h. geschrobd> [sxrɔbə(n)] VERB trans

schrobben

scheuern

schrobben

schrubben

schran·der·heid <schrander|heden> [sxrɑndərhɛɪt] SUBST f

schranderheid

Klugheit f

schranderheid (personen)

Aufgewecktheit f