Übersetzungen für „Verwitterung“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ver·wit·ti·ging <verwittiging|en> [vərwɪtəɣɪŋ] SUBST f

verwittiging

Benachrichtigung f

ver·wij·de·ring <verwijdering|en> [vərwɛidərɪŋ] SUBST f

1. verwijdering (het verwijderen; toestand):

verwijdering

Entfernung f

er ontstond een verwijdering tussen hen übtr

zwischen ihnen trat eine Entfremdung ein

2. verwijdering (milieu):

verwijdering

Entsorgung f

ver·wit·ti·gen <verwittigde, h. verwittigd> [vərwɪtəɣə(n)] VERB trans

verwittigen

benachrichtigen

verwittigen

verständigen

verwittigen

in Kenntnis setzen

ver·wij·ten <verweet, h. verweten> [vərwɛitə(n)] VERB trans

verwijten

vorwerfen

iem zijn gedrag verwijten

jdm sein Benehmen vorwerfen

ver·wij·tend [vərwɛɪtənt] ADJ

verwijtend

vorwurfsvoll

ver·wik·ke·ling <verwikkeling|en> [vərwɪkəlɪŋ] SUBST f

verwikkeling

Verwicklung f

ver·wil·de·ren¹ <verwilderde, i. verwilderd> [vərwɪldərə(n)] VERB intr (wild, losbandig worden)

verwilderen

verwildern

verwilderde zeden

verwilderte Sitten Pl

ver·wis·se·ling <verwisseling|en> [vərwɪsəlɪŋ] SUBST f

1. verwisseling:

verwisseling (het verwisselen, verwisseld worden: ten opzichte van elkaar)

Auswechs(e)lung f

verwisseling (het verwarren)

Verwechs(e)lung f

verwisseling (het bij vergissing meenemen)

Vertauschung f

2. verwisseling (verandering, ruil):

verwisseling

Wechsel m

verwisseling

Verwechs(e)lung f

ver·wij·de·ren <verwijderde, h. verwijderd> [vərwɛidərə(n)] VERB trans

1. verwijderen (wegnemen):

verwijderen

entfernen

een leerling van school verwijderen

einen Schüler von der Schule entfernen [o. verweisen]

dit voorval heeft die jongens van elkaar verwijderd übtr

dieser Vorfall hat die Jungen voneinander entfernt [o. entfremdet]

langzaam verwijderde de boot zich

langsam entfernte sich das Boot

2. verwijderen (milieu):

verwijderen

entsorgen

ver·wa·te·ren <verwaterde, i. verwaterd> [vərwatərə(n)] VERB intr

1. verwateren (waterig worden):

verwateren

wässrig werden

2. verwateren (slap worden):

verwateren

≈ nachlassen

verwateren

sich lockern

de vriendschap verwatert

die Freundschaft schläft ein

ver·wierf VERB

verwierf 3. Pers Sg Imperf van verwerven

Siehe auch: verwerven

ver·wer·ven <verwierf, h. verworven> [vərwɛrvə(n)] VERB trans

verwerven

erwerben

zich iets verwerven

etw erwerben

ver·wij·zen <verwees, h. verwezen> [vərwɛizə(n)] VERB trans

verwijzen (attent maken op) ook jur.

verweisen

verwijzen (doorverwijzen van een patiënt; doorsturen ter bewerking e.d.)

überweisen

de lezer naar een artikel verwijzen

den Leser auf einen Aufsatz verweisen

wij verwijzen naar uw brief van …

wir beziehen uns auf Ihr Schreiben vom …

iem naar een specialist verwijzen

jdn an einen Facharzt überweisen

een zaak naar een andere rechter verwijzen

eine Sache an einen anderen Richter verweisen

ver·win·nen VERB trans

verwinnen → overwinnen

Siehe auch: overwinnen , overwinnen

over·ˈwin·nen² <overwon, h. overwonnen> [ovərwɪnə(n)] VERB intr (meester blijven)

overwinnen

siegen

over·ˈwin·nen¹ <overwon, h. overwonnen> [ovərwɪnə(n)] VERB trans

1. overwinnen (de zege behalen over):

overwinnen

besiegen

overwinnen

siegen über +Akk

iem overwinnen in een wedstrijd

jdn in einem Wettkampf besiegen

2. overwinnen (bedwingen):

overwinnen

besiegen

de slaap overwinnen

den Schlaf besiegen

3. overwinnen (te boven komen):

overwinnen

besiegen

overwinnen

siegen über +Akk

overwinnen

überwinden

moeilijkheden overwinnen

Schwierigkeiten überwinden [o. bewältigen]

zijn schroom overwinnen

seine Scheu überwinden

ver·wij·derd [vərwɛidərt] ADJ

verwijderd

entfernt

verwijderd (ver)

fern

ver van de stad verwijderd

weit von der Stadt entfernt

ver·wij·zing <verwijzing|en> [vərwɛizɪŋ] SUBST f

1. verwijzing jur.:

verwijzing (het attent maken op)

Verweisung f

verwijzing (het doorverwijzen van een patiënt; het doorsturen ter bewerking e.d.)

Überweisung f

onder verwijzing naar

mit [o. unter] Bezug auf +Akk

2. verwijzing (aanwijzing):

verwijzing

Verweis m

een verwijzing in een boek

ein Verweis in einem Buch

ver·wil·derd [vərwɪldərt] ADJ

verwilderd

verwildert

ver·wik·ke·len <verwikkelde, h. verwikkeld> [vərwɪkələ(n)] VERB trans

verwikkelen

verwickeln

in een gesprek verwikkeld zijn

in ein Gespräch verwickelt sein

in iets verwikkeld raken

sich in etw Akk verwickeln

ver·wis·se·len <verwisselde, h. verwisseld> [vərwɪsələ(n)] VERB trans

1. verwisselen (ten opzichte van elkaar wisselen):

verwisselen

austauschen

verwisselen

(aus)wechseln

een band verwisselen

einen Reifen wechseln

het tijdelijke met het eeuwige verwisselen

das Zeitliche segnen

van schoenen/eigenaar verwisselen

die Schuhe/den Besitzer wechseln

2. verwisselen:

verwisselen (verwarren)

verwechseln

verwisselen (bij vergissing meenemen)

vertauschen

ik had u met uw broer verwisseld

ich hatte Sie mit Ihrem Bruder verwechselt

ver·wa·terd [vərwatərt] ADJ ook übtr

verwaterd

verwässert

een verwaterd christendom

ein verwässertes Christentum

ver·we·ren¹ <verweerde, i. verweerd> [vərwerə(n)] VERB intr

1. verweren (door weersinvloeden veranderen):

verweren

verwittern

2. verweren (eeltig worden):

verweren

verwittern