Übersetzungen für „Zwistes“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

wis·ten VERB

wisten 3. Pers Pl Imperf van weten², weten³

Siehe auch: weten , weten

we·ten³ <wist, h. geweten> [wetə(n)] VERB trans

1. weten (kennis hebben van; beseffen):

weten

wissen

weet je mijn agenda ook (te liggen)?

weißt du, wo mein Terminkalender ist?

als je dat maar weet!

dass du es nur weißt!

als je maar weet dat …

sei dir darüber im Klaren, dass …

hij weet niet beter of het hoort zo

er weiß es nicht anders, als dass es sich so gehört

je moest beter weten [o. je zou beter moeten weten]

du solltest klüger sein

niet dat ik weet

nicht, dass ich wüsste

hij weet ervan

er weiß Bescheid

met haar weet je het nooit

bei ihr weiß man nie

voor je het weet, ben je er

ehe man sichs versieht, ist man da

weten hoe men zich moet gedragen

sich zu benehmen wissen

ik had het kunnen weten

das hätte ich mir denken können

dat moet hij maar weten

das muss letztendlich er wissen

ik zou het niet weten

ich habe keine Ahnung

ik wist niet waar ik blijven moest

ich wäre am liebsten in den Erdboden versunken

ergens iets op weten

eine Lösung für etw wissen

te weten

nämlich

te weten

und zwar

iets te weten komen

etw erfahren

veel van muziek weten

viel von Musik verstehen

ik weet van niks [o. ik weet nergens van ]

ich weiß von nichts

weet je wel [o. je weet wel ]

weißt du

je weet wie het zegt

du weißt ja, von wem es stammt

iets niet willen weten

etw nicht wahrhaben wollen

zeker weten!

garantiert!

zeker weten!

unter Garantie!

je zou eens moeten weten … [o. als je eens wist …]

wenn du wüsstest …

voor zover ik weet

soviel ich weiß

voor zover ik weet form

meines Wissens

weet ik veel! ugs

was weiß ich!

wat niet weet, dat niet deert Sprichw

was ich nicht weiß, macht mich nicht heiß Sprichw

2. weten (neiging hebben) + van:

weten

wissen

3. weten (erin slagen):

weten

wissen

weten

können

weten form

vermögen

4. weten (de gevolgen ondervinden):

weten

spüren

weten

merken

ze hebben het geweten

sie haben es zu spüren bekommen

zij weet het altijd beter

sie weiß immer alles besser

je weet ('t) maar nooit

man kann nie wissen

we·ten¹ [wetə(n)] SUBST nt geen Pl

weten

Wissen nt

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

meines Wissens

twis·ten <twistte, h. getwist> [twɪstə(n)] VERB intr

1. twisten (redetwisten):

twisten

(sich) streiten

over deze vraag valt te twisten

über diese Frage lässt sich streiten

2. twisten (de twist dansen):

twisten

twisten

3. twisten (onenigheid hebben):

twisten

(sich) streiten

twisten

sich zanken

zwiep <zwiep|en> [zwip] SUBST m

zwiep

≈ Schwung m

zwier [zwir] SUBST m geen Pl

1. zwier (draai, zwaai):

zwier

Schwung m

2. zwier (gratie):

zwier

Anmut f

3. zwier (wat gratie verleent):

zwier

Putz m

aan de zwier gaan [o. zijn]

einen draufmachen ugs

zwij·nen <zwijnde, h. gezwijnd> [zwɛinə(n)] VERB intr

1. zwijnen (boffen):

zwijnen

Schwein haben ugs

2. zwijnen (liederlijk leven):

zwijnen

wie die Schweine hausen abw ugs

3. zwijnen (blokken):

zwijnen

büffeln ugs

zwijnen

pauken ugs

zwij·gen² <zweeg, h. gezwegen> [zwɛiɣə(n)] VERB intr

zwijgen

schweigen

zwijgen als het graf

schweigen wie ein Grab

zwijgen als het graf (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

zwijgen als vermoord belg

schweigen wie ein Grab

zwijgen als vermoord (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

in alle talen zwijgen

in sieben Sprachen schweigen ugs

om nog te zwijgen van …

ganz zu schweigen von … +Dat

wie zwijgt, stemt toe Sprichw

keine Antwort ist auch eine Antwort

zwij·ger <zwijger|s> [zwɛiɣər] SUBST m

zwijger

Schweiger m

Willem de Zwijger gesch.

Wilhelm von Oranien, genannt der Schweiger

zwik·ken <zwikte, h./i. gezwikt> [zwɪkə(n)] VERB intr

zwikken

verrenken

mijn voet zwikte

ich habe mir den Fuß verrenkt

zwie·pen <zwiepte, h. gezwiept> [zwipə(n)] VERB intr

1. zwiepen (doorbuigen):

zwiepen

federn

de springplank zwiept

das Sprungbrett federt

2. zwiepen (krachtig slaan):

zwiepen

peitschen

de takjes zwiepen in de wind

der Wind peitscht die Zweige hin und her

zwie·ren <zwierde, h. gezwierd> [zwirə(n)] VERB intr

1. zwieren:

zwieren (zich heen en weer bewegen)

hin- und herschwingen

zwieren (wankelen)

schwanken

2. zwieren (zich zwaaiend voortbewegen):

zwieren

schweben

zwieren

gleiten

over de dansvloer zwieren

über die Tanzfläche schweben

over de baan zwieren (bij het schaatsenrijden)

über die Eisbahn schweben

3. zwieren (aan de zwier zijn):

zwieren

einen draufmachen ugs

zwak·jes [zwɑkjəs] ADJ

zwakjes

(ziemlich) schwach

zwakjes gaf hij toe

kleinlaut gab er nach

hij glimlachte zwakjes

er lächelte matt

zwakjes protesteren

(nur) schwach protestieren

kist·jes [kɪʃəs, kɪscəs] SUBST Pl

kistjes

Springerstiefel Pl

zwak·te <zwakte|n, zwakte|s> [zwɑktə] SUBST f

zwakte

Schwäche f

zwar·te <zwarte|n> [zwɑrtə] SUBST m en f

zwarte

Schwarze(r) f(m)

zwe·ten <zweette, h. gezweten/gezweet> [zwetə(n)] VERB intr (ook kaas, muren)

zweten

schwitzen

zweten

transpirieren fachspr

zweten als een otter

wie ein Affe schwitzen ugs

op iets zweten

sich mit etw abplagen

twist <twist|en> [twɪst] SUBST m

1. twist:

twist (onenigheid)

Auseinandersetzung f

twist (geschil, ruzie)

Streitigkeit f

twist (geschil, ruzie)

Zwist m form

een twist bijleggen

eine Auseinandersetzung beilegen

huiselijke twisten

häusliche Streitigkeiten Pl

2. twist (dans):

twist

Twist m

kwis·tig <kwistige, kwistiger, kwistigst> [kwɪstəx] ADJ

kwistig

freigebig

kwistig

großzügig

kwistig (verkwistend)

verschwenderisch

met kwistige hand uitdelen

großzügig austeilen

kwistig met iets zijn

verschwenderisch mit etw sein

pi·ste <piste|s, piste|n> [pistə] SUBST f

piste

Piste f

dis·tel <distel|s> [dɪstəl] SUBST f

distel

Distel f

gis·ten <gistte, h. gegist> [ɣɪstə(n)] VERB intr ook übtr

gisten

gären

de wijn heeft gegist

der Wein ist vergoren