Übersetzungen für „afriep“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

af·roep [ɑfrup] SUBST m geen Pl

afroep

Abruf m

op afroep beschikbaar

auf Abruf verfügbar

af·rit <afrit|ten> [ɑfrɪt] SUBST m

afrit

Abfahrt f

afrit (van autoweg)

Ausfahrt f

griep [ɣrip] SUBST f geen Pl

griep

Grippe f

ik heb de griep gekregen

ich habe mir eine Grippe eingefangen

griep hebben/krijgen

Grippe haben/bekommen

riep VERB

riep 3. Pers Sg Imperf van roepen¹, roepen²

Siehe auch: roepen , roepen

roe·pen² <riep, h. geroepen> [rupə(n)] VERB intr

roepen

rufen

roepen (versterkend)

schreien

Amerika roept

Amerika ruft

dat roept om wraak übtr

das schreit nach Rache

het kind roept om zijn moeder

das Kind ruft nach seiner Mutter

roe·pen¹ <riep, h. geroepen> [rupə(n)] VERB trans

1. roepen (ontbieden):

roepen

rufen

je komt als geroepen

du kommst wie gerufen

hij riep dat hij komen zou

er rief ihm zu, dass er komme solle

een dokter roepen

einen Arzt rufen

zijn hond roepen

seinen Hund rufen

een leger onder de wapenen roepen

eine Armee mobilisieren

daar voel ik mij niet toe geroepen

dazu habe ich keine Lust

2. roepen (in een toestand brengen):

roepen

rufen

zich iets voor de geest roepen

sich Dat eine Sache in Erinnerung rufen

3. roepen (door roepen wekken):

roepen

rufen

roepen

wecken

fries <friezen> [fris] SUBST nt of m of f (gestel, versierde strook)

fries

Fries m

friet <friet|en> [frit] SUBST f

friet

Pommes frites Pl

friet

Fritten Pl ugs

friet

Pommes Pl ugs

af·rij·den¹ <reed af, h. afgereden> [ɑfrɛidə(n)] VERB trans

1. afrijden:

afrijden (ten einde doorrijden: te paard)

zu Ende reiten

afrijden (ten einde doorrijden: met auto)

ausfahren

in hoeveel tijd kan men die weg afrijden?

in welcher Zeit kann man den Weg zurücklegen?

2. afrijden (dresseren):

afrijden

zureiten

3. afrijden (afmatten):

afrijden

abreiten

af·ra·den <ried af/raadde af, h. afgeraden> [ɑfradə(n)] VERB trans

afraden

abraten

iem iets afraden

jdm (von) etw abraten

af·ra·der <afrader|s> [ɑfradər] SUBST m

afrader

nicht zu empfehlende(s) Produkt nt

een afrader zijn

nicht zu empfehlen sein

een afrader zijn

nicht anzuraten sein

af·ra·ken <afraakte, i. afgeraakt> [ɑfrakə(n)] VERB intr

afraken

abkommen

van de goede weg afraken

vom Weg abkommen

van de goede weg afraken übtr

auf Abwege kommen

af·ro·men <roomde af, h. afgeroomd> [ɑfromə(n)] VERB trans ook übtr

afromen

absahnen

af·rich·ten <richtte af, h. afgericht> [ɑfrɪxtə(n)] VERB trans

africhten

abrichten

africhten

dressieren

africhten (paard)

zureiten

honden tot de jacht africhten

Hunde für die Jagd abrichten

Afri·ka [afrika] SUBST nt geen Pl

Afrika

Afrika nt

af·reis [ɑfrɛɪs] SUBST f geen Pl

afreis

Abreise f

sliep VERB

sliep 3. Pers Sg Imperf van slapen

Siehe auch: slapen

sla·pen <sliep, h. geslapen> [slapə(n)] VERB intr

1. slapen (in slaap zijn; rusten; suffen):

slapen

schlafen

slapen

schlummern

slapen

pennen ugs

hij slaapt als een os [o. als een roos]

er schläft wie ein Murmeltier

bij iem blijven slapen

bei jdm schlafen [o. übernachten]

boven zijn werk zitten slapen

über seiner Arbeit eingeschlafen sein

gaan slapen

schlafen gehen

gaan slapen

sich schlafen legen form

een nachtje over iets slapen

eine Nacht über etw Akk schlafen

iets slapende kunnen vinden übtr

etw im Schlaf finden können

hij zit altijd maar te slapen

er sitzt immer da und schläft

hij zit altijd maar te slapen

er döst immer vor sich Akk hin

2. slapen (geslachtsgemeenschap hebben):

slapen

schlafen

slapen

pennen ugs

3. slapen (zaken):

slapen

ruhen

iets laten slapen

etw (auf sich be)ruhen lassen

mijn voet slaapt

mein Fuß ist eingeschlafen

zwiep <zwiep|en> [zwip] SUBST m

zwiep

≈ Schwung m

ge·niep [ɣənip] SUBST nt geen Pl

in 't geniep

heimlich

po·liep <poliep|en> [polip] SUBST f

poliep

Polyp m

on·diep [ɔndip] ADJ

ondiep

flach

ondiep

nicht tief präd

het ondiepe

das Nichtschwimmerbecken

schiep VERB

schiep 3. Pers Sg Imperf van scheppen¹

Siehe auch: scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] VERB trans

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

schaufeln

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

schöpfen

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

scheppen

schöpfen

3. scheppen (zich verwerven):

scheppen

schöpfen

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

Mut schöpfen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen ugs

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

scheppen

schöpfen

geschept papier

geschöpfte(s) Papier nt

geschept papier

Büttenpapier nt

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] VERB trans

scheppen (creëren, vormen)

schaffen

scheppen (allgemeen)

hervorbringen

scheppen (allgemeen)

erschaffen form

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie f

niet voor het geluk geschapen zijn übtr

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen