Übersetzungen für „buitenkans“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

bui·ten·kant <buitenkant|en> [bœytə(n)kɑnt] SUBST m

1. buitenkant (buitenzijde):

buitenkant

Außenseite f

op de buitenkant afgaan

nach dem Äußeren urteilen

2. buitenkant (de buitenwijken):

buitenkant

Außenviertel Pl

aan de buitenkant van de stad wonen

am Rande der Stadt wohnen

bui·ten·kans·je <buitenkansje|s> [bœytə(n)kɑnʃə] SUBST nt

buitenkansje

einmalige Gelegenheit f

buitenkansje

einmalige Chance f

buitenkansje (geluk)

Glücksfall m

dat was een buitenkansje ugs

das war ein gefundenes Fressen

bui·ten·lands [bœytə(n)lɑnts] ADJ

1. buitenlands:

buitenlands (uit het buitenland)

ausländisch

buitenlands (uit het buitenland)

Auslands-

buitenlands (met enige nadruk op het vreemde)

fremdländisch

buitenlandse arbeiders

Fremdarbeiter m

2. buitenlands (het buitenland betreffend):

buitenlands

ausländisch

buitenlands

auswärtig

buitenlands

Auslands-

de buitenlandse pers

die Auslandspresse

de buitenlandse politiek

die Außenpolitik

de buitenlandse politiek

die auswärtige Politik

de minister van Buitenlandse Zaken

der Außenminister

de minister van Buitenlandse Zaken

der Minister des Äußeren

het ministerie van Buitenlandse Zaken

das Auswärtige Amt

bui·ten·man <buiten|lieden, buiten|lui> [bœytəmɑn] SUBST m

buitenman

Dorfbewohner m

buitenman

Landbewohner m

burgers en buitenlui

Städter und Landbewohner

bui·ten·land [bœytə(n)lɑnt] SUBST nt geen Pl

1. buitenland (buiten de staatsgrenzen):

buitenland

Ausland nt

de handel met het buitenland

der Außenhandel

van [o. uit ] het buitenland terugkeren

aus dem Ausland zurückkehren

2. buitenland (buitendijks):

buitenland

Deichvorland nt

buitenland

Außendeich m

bui·ten·band <buitenband|en> [bœytə(n)bɑnt] SUBST m

buitenband

Mantel m

bui·ten·aards [bœytə(n)arts] ADJ

buitenaards

außerirdisch

bui·ten·af [bœytənɑf] ADV

1. buitenaf:

buitenaf (van, aan de buitenzijde)

von außen

buitenaf (van, aan de buitenzijde)

von der Außenseite

buitenaf (oppervlakkig)

oberflächlich

buitenaf (oppervlakkig)

flüchtig

2. buitenaf (afgelegen):

buitenaf

abgelegen

buitenaf

außerhalb

bui·ten·bad <buitenbad|en> [bœytə(n)bɑt] SUBST nt

buitenbad

Freibad nt

bui·ten·huis <buiten|huizen> [bœytə(n)hœys] SUBST nt

buitenhuis

Sommerhaus nt

buitenhuis

Wochenendhaus nt

buitenhuis (groot)

Landhaus nt

bui·ten·baan <buiten|banen> [bœytə(n)ban] SUBST f

buitenbaan (niet binnenin)

Außenbahn f

buitenbaan (openlucht)

Naturbahn f

buitenbaan (openlucht)

Freiluftbahn f

bui·ten·lamp <buitenlamp|en> [bœytə(n)lɑmp] SUBST f

buitenlamp

Außenleuchte f