Übersetzungen für „ecarteren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

es·cor·te·ren <escorteerde, h. geëscorteerd> [ɛskɔrterə(n)] VERB trans

escorteren

eskortieren

escorteren

(jdm) Geleitschutz geben

char·te·ren <charterde, h. gecharterd> [ʃɑrtərə(n), tʃɑːrtərə(n)] VERB trans

charteren

chartern

de·por·te·ren <deporteerde, h. gedeporteerd> [depɔrterə(n)] VERB trans

deporteren

deportieren

de·ser·te·ren <deserteerde, i. gedeserteerd> [dezɛrterə(n)] VERB intr mil.

deserteren

desertieren

deserteren

Fahnenflucht begehen

ex·por·te·ren <exporteerde, h. geëxporteerd> [ɛkspɔrterə(n)] VERB trans

exporteren

exportieren

exporteren

ausführen

sor·te·ren <sorteerde, h. gesorteerd> [sɔrterə(n)] VERB trans

sorteren

sortieren

sorteren (schiften)

sichten

sorteren (uitkiezen)

aussondern

sorteren (uitkiezen)

aussuchen

het bestek in de bakjes sorteren

das Besteck in die Fächer sortieren

effect sorteren

Wirkung zeigen

ver·te·ren¹ <verteerde, i. verteerd> [vərterə(n)] VERB intr

1. verteren (als voedsel verwerkt worden):

verteren

verdaut werden

2. verteren (vergaan):

verteren

vermodern

verteren

sich zersetzen

3. verteren (consumpties gebruiken):

verteren

verzehren

abor·te·ren¹ <aborteerde, h. geaborteerd> [abɔrterə(n)] VERB trans (een zwangerschap onderbreken)

aborteren

abtreiben

zich laten aborteren

eine Abtreibung vornehmen lassen

zij liet zich aborteren

sie hat abgetrieben

han·te·ren <hanteerde, h. gehanteerd> [hɑnterə(n)] VERB trans

hanteren (omgaan met)

hantieren mit

hanteren (omgaan met)

handhaben

hanteren (bedienen)

betätigen

hanteren (naald, pen, penseel)

führen

hanteren (bijl, hamer)

schwingen

hanteren (toepassen, bijv. formule)

anwenden

de tot nu toe gehanteerde arbeidsverdeling

die bisherige Arbeitsteilung

ik kan die zware kast niet alleen hanteren

ich schaffe diesen schweren Schrank nicht allein

het mes hanteren

mit dem Messer hantieren

moeilijk te hanteren

schwer zu handhaben

kla·te·ren <klaterde, h. geklaterd> [klatərə(n)] VERB intr

klateren

plätschern

een klaterend applaus

ein prasselnder Applaus

een klaterende fontein

ein plätschernder Brunnen

mat·te·ren <matteerde, h. gematteerd> [mɑterə(n)] VERB trans

matteren

mattieren