Niederländisch » Deutsch

ont·sche·pen <ontscheepte, h. ontscheept> [ɔntsxepə(n)] VERB trans

ont·schie·ten <ontschoot, i. ontschoten> [ɔntsxitə(n)] VERB intr

1. ontschieten (uit het geheugen verdwijnen):

entfallen +Dat

2. ontschieten (ongewild uitspreken):

ver·schui·len <verschool/verschuilde zich, h. zich verscholen> [vərsxœylə(n)] VERB wk ww

ver·ont·schul·di·gen1 <verontschuldigde, h. verontschuldigd> [vərɔntsxʏldəɣə(n)] VERB trans (van schuld vrijspreken)

on·schuld [ɔnsxʏlt] SUBST f geen Pl

2. onschuld (argeloosheid):

3. onschuld (onschuldig persoon):

uit·scha·ke·len <schakelde uit, h. uitgeschakeld> [œytsxakələ(n)] VERB trans

2. uitschakelen übtr:

erledigen ugs

ver·ont·schul·di·ging <verontschuldiging|en> [vərɔntsxʏldəɣɪŋ] SUBST f


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski