Niederländisch » Deutsch

kan·ti·ne <kantine|s> [kɑntinə] SUBST f

kan·te·len1 <kantelde, h./i. gekanteld> [kɑntələ(n)] VERB intr

1. kantelen (over een kant omvallen):

2. kantelen (kapseizen):

kan·ten1 <kantte zich, h. zich gekant> [kɑntə(n)] VERB wk ww

kant·je <kantje|s> [kɑncə] SUBST nt

2. kantje (bladzijde):

Seite f

kan·tel·bed <kantelbed|den> [kɑntəlbɛt] SUBST nt

kant·lijn <kantlijn|en> [kɑntlɛin] SUBST f

1. kantlijn (lijn op blad papier):

2. kantlijn (marge):

Rand m

3. kantlijn (rib van een kubus):

Kante f

kan·tel·deur <kanteldeur|en> [kɑntəldør] SUBST f


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski