Niederländisch » Deutsch

klok·ken1 <klokte, h. geklokt> [klɔkə(n)] VERB intr

1. klokken (werktijden laten vastleggen):

klok·je <klokje|s> [klɔkjə] SUBST nt

klon·ken VERB

klonken 3. Pers Pl Imperf van klinken¹, klinken²

Siehe auch: klinken , klinken

klin·ken1 <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] VERB trans (ambacht(elijk))

kloek1 <kloek|en> [kluk] SUBST f

klonk VERB

klonk 3. Pers Sg Imperf van klinken¹, klinken²

Siehe auch: klinken , klinken

klin·ken1 <klonk, h. geklonken> [klɪŋkə(n)] VERB trans (ambacht(elijk))

klo·te [klotə] ADJ präd vulg

klok·rok <klokrok|ken> [klɔkrɔk] SUBST m

klom·men VERB

klommen 3. Pers Pl Imperf van klimmen

Siehe auch: klimmen

klim·men <klom, h./i. geklommen> [klɪmə(n)] VERB intr

2. klimmen (rijdend, fietsend):

4. klimmen (toenemen, vermeerderen):

klop·pen1 <klopte, h. geklopt> [klɔpə(n)] VERB intr

klos·sen2 <kloste, h. geklost> [klɔsə(n)] VERB trans

2. klossen (ambacht(elijk)):

klot·sen <klotste, h. geklotst> [klɔtsə(n)] VERB intr

klod·der <klodder|s> [klɔdər] SUBST m

klon·ter <klonter|s> [klɔntər] SUBST m

klont·je <klontje|s> [klɔncə] SUBST nt

klooi·en <klooide, h. geklooid> [klojə(n)] VERB intr


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski