Übersetzungen für „rijtjes“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

rij·les <rijles|sen> [rɛilɛs] SUBST f

rijles (auto)

Fahrstunde f

rijles (paard)

Reitstunde f

rij·ten <reet, h. gereten> [rɛitə(n)] VERB trans

rijten

reißen

rij·taks <rijtaks|en> [rɛɪtɑks] SUBST f belg

rijtaks

Kraftfahrzeugsteuer f

rij·toer <rijtoer|en> [rɛɪtur] SUBST m

rijtoer

Spazierfahrt f

rijtoer (te paard)

Spazierritt m

rijtoer (te paard)

Ausritt m

krijt·je <krijtje|s> [krɛicə] SUBST nt

krijtje

Stück nt Kreide

krijtje

Kreide f

krijtje

Kreidestift m

kist·jes [kɪʃəs, kɪscəs] SUBST Pl

kistjes

Springerstiefel Pl

rij·tijd <rijtijd|en> [rɛitɛit] SUBST m

rijtijd

Fahrzeit f

rij·tuig <rijtuig|en> [rɛitœyx] SUBST nt

1. rijtuig:

rijtuig (koets)

Wagen m

rijtuig (paard en rijtuig)

Fuhrwerk nt

een open rijtuig

ein offener Wagen

2. rijtuig:

rijtuig (treinwagen)

Wagen m

rijtuig (treinwagen)

Eisenbahnwagen m

rijtuig (tramwagen)

Straßenbahnwagen m

net·jes [nɛcəs] ADJ

1. netjes:

netjes (ordelijk)

ordentlich

netjes (hygiënisch)

sauber

dat staat netjes

das sieht ordentlich aus

2. netjes:

netjes (keurig)

sauber

netjes (keurig)

säuberlich

netjes (verzorgd)

fein

netjes schrijven

sauber schreiben

3. netjes (zoals het hoort):

netjes

anständig

iem netjes behandelen

jdn anständig behandeln

dat heeft hij netjes gedaan

das hat er schön gemacht

alles netjes opeten

alles schön aufessen

Bart·jes SUBST m

Bartjes → Bartjens

Siehe auch: Bartjens

Bart·jens [bɑrcə(n)s]

volgens Bartjens

nach Adam Riese

moot·jes [mocəs] SUBST Pl

iem aan mootjes hakken

jdn in die Pfanne hauen ugs

rij·ke <rijke|n> [rɛɪkə] SUBST m en f

rijke

Reiche(r) f(m)

rij·den¹ <reed, h. gereden> [rɛidə(n)] VERB trans

rijden (vervoeren)

fahren

rijden (een rijdier)

reiten

rijden ((een auto) besturen)

fahren

rij·der <rijder|s> [rɛidər] SUBST m

1. rijder (iem die in een voertuig rijdt):

rijder

Fahrer m

2. rijder (ruiter):

rijder

Reiter m

3. rijder (schaatser):

rijder

Schlittschuhläufer m

rij·gen <reeg, h. geregen> [rɛiɣə(n)] VERB trans

1. rijgen (aan een snoer hechten):

rijgen

aufreihen

rijgen

auffädeln

iem aan de degen rijgen übtr

jdn mit dem Degen durchbohren

kralen [o. parels ] rijgen

Perlen auffädeln

2. rijgen (naaien):

rijgen

heften

rijgen

reihen

3. rijgen (met een snoer vastmaken):

rijgen

schnüren

schoenen rijgen

Schuhe schnüren

4. rijgen (een band door een schuif trekken):

rijgen

durchziehen

rij·men¹ <rijmde, h. gerijmd> [rɛimə(n)] VERB intr

1. rijmen (rijm hebben; verzen maken):

rijmen

reimen

2. rijmen (rijm vormen):

rijmen

sich reimen

deze woorden rijmen op elkaar

diese Wörter reimen sich

rij·mer SUBST m

rijmer → rijmelaar

Siehe auch: rijmelaar

rij·me·laar <rijmelaar|s> [rɛiməlar] SUBST m

rijmelaar

Reimschmied m scherzh

rijmelaar

Versemacher m ugs

rijmelaar

Dichterling m ugs

rijmelaar scherzh

Verseschmied m scherzh

rij·pen¹ <rijpte, h. gerijpt> [rɛipə(n)] VERB unpers ww (rijp vertonen)

rijpen

reifen

rij·weg <rijweg|en> [rɛiwɛx] SUBST m

1. rijweg (weg):

rijweg

Fahrbahn f

rijweg

Fahrdamm m nordd

2. rijweg (oprijlaan):

rijweg

Auffahrt f

rij·zen <rees, i. gerezen> [rɛizə(n)] VERB intr

1. rijzen (zich oprichten):

rijzen

sich erheben

de haren rijzen mij te berge

mir sträuben sich die Haare

twijfel doen rijzen übtr

Zweifel aufkommen lassen

van zijn zetel rijzen

sich von seinem Sitz erheben

2. rijzen (een hogere positie innemen):

rijzen

aufgehen

het land van de rijzende zon

das Land der aufgehenden Sonne

3. rijzen (omhooggaan):

rijzen

steigen

4. rijzen (gisten, deeg):

rijzen

aufgehen

5. rijzen:

rijzen (opwaarts hellen)

sich erheben

rijzen (oprijzen)

aufstreben

rijzen (oprijzen)

emporstreben

de toren rijst ten hemel

der Turm ragt in den Himmel hinein

Wendungen:

er rijzen klachten (zich voordoen)

Klagen werden laut

toen rezen er moeilijkheden

es traten Schwierigkeiten auf

voor de geest rijzen

vor jds geistigem Auge erscheinen

de vraag rijst of …

es stellt sich die Frage, ob …