Übersetzungen für „verlorenem“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ver·lo·ren² VERB

1. verloren 3. Pers Pl Imperf van verliezen¹, verliezen²

2. verloren volt. deelw. van verliezen¹, verliezen²

Siehe auch: verliezen , verliezen , verliezen

ver·lie·zen³ <verloor zich, h. zich verloren> [vərlizə(n)] VERB wk ww

verliezen zich verliezen (opgaan):

verliezen

sich verlieren

zich verliezen in iets

sich in einer Sache verlieren

ver·lie·zen² <verloor, h. verloren> [vərlizə(n)] VERB intr (de mindere blijken)

verliezen

verlieren

met 1-0 van de tegenstander verliezen

dem Gegner (mit) 1:0 unterliegen

ver·lie·zen¹ <verloor, h. verloren> [vərlizə(n)] VERB trans

1. verliezen (kwijtraken):

verliezen

verlieren

zijn hart aan iem verliezen

sein Herz an jdn verlieren

zijn geduld/de moed verliezen

die Geduld/den Mut verlieren

hoogte verliezen luchtv.

an Höhe verlieren

de sleutel verliezen

den Schlüssel verlieren

terrein verliezen übtr

(an) Boden verlieren

iets niet uit het oog verliezen

etw nicht aus den Augen verlieren

2. verliezen (niet meer kunnen doen gelden):

verliezen

verlieren

zijn rechten verliezen

seine Rechte verlieren

3. verliezen (nadeel lijden):

verliezen

verlieren

op een product veel verliezen

mit einem Produkt viel verlieren

4. verliezen (ongebruikt laten voorbijgaan):

verliezen

verlieren

zonder tijd te verliezen

ohne Zeit zu verlieren

ver·lo·pen¹ [vərlopə(n)] ADJ

1. verlopen (verstreken):

verlopen

verstrichen

een verlopen termijn

eine verstrichene Frist

2. verlopen (niet meer geldig):

verlopen

abgelaufen

verlopen

ungültig

een verlopen pas

ein abgelaufener Pass

3. verlopen (verliederlijkt):

verlopen

heruntergekommen

verlopen

verkommen

een verlopen kerel

ein verkommener Kerl

ver·lo·ten <verlootte, h. verloot> [vərlotə(n)] VERB trans

verloten

verlosen

ver·lo·ven <verloofde zich, h. zich verloofd> [vərlovə(n)] VERB wk ww

verloven zich verloven:

verloven

sich verloben

ver·le·nen <verleende, h. verleend> [vərlenə(n)] VERB trans

1. verlenen (schenken):

verlenen

gewähren

verlenen

einräumen

iem een gunst/gratie verlenen

jdm eine Gunst gewähren/jdn begnadigen

hulp verlenen

Hilfe leisten

krediet verlenen

Kredit einräumen

iem een onderscheiding verlenen

jdm einen Orden verleihen

subsidie verlenen

einen Zuschuss gewähren

voor iets toestemming verlenen

zu etw Dat die Erlaubnis erteilen

voor iets toestemming verlenen (officieel)

etw bewilligen

iem voorrang verlenen

jdm die Vorfahrt lassen

2. verlenen (verschaffen):

verlenen

verleihen

glans verlenen aan iets

einer Sache Glanz verleihen

ver·le·ren <verleerde, h. verleerd> [vərlerə(n)] VERB trans

verleren

verlernen

ik heb [o. ben] het Frans geheel verleerd

ich habe mein Französisch ganz verlernt

ver·loo·che·nen <verloochende, h. verloochend> [vərloxənə(n)] VERB trans

verloochenen

verleugnen

zijn afkomst verloochenen

seine Herkunft verleugnen

God verloochenen

das Dasein Gottes leugnen

ver·loe·de·ren <verloederde, i. verloederd> [vərludərə(n)] VERB intr

verloederen

verludern

verloederen

verlottern

verloederen

verlumpen