Übersetzungen für „weggelaufen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

weg·ge·ven <gaf weg, h. weggegeven> [wɛxevə(n)] VERB trans

1. weggeven (schenken):

weggeven

weggeben

weggeven

fortgeben

weggeven

verschenken

ik heb niets weg te geven

ich habe nichts zu vergeben

een partij weggeven übtr

eine Partie verschenken

2. weggeven (ten beste geven):

weggeven

zum Besten geben

een liedje weggeven

ein Lied zum Besten geben

een show weggeven ugs

eine Schau abziehen ugs

weg·glij·den <gleed weg, i. weggegleden> [wɛxlɛidə(n)] VERB intr

wegglijden

wegrutschen

zijdelings wegglijden

seitwärts abrutschen

lang·lau·fen [lɑŋlɑufə(n)] SUBST nt geen Pl

langlaufen

langlaufen

weg·bla·zen <blies weg, h. weggeblazen> [wɛɣblazə(n)] VERB trans

wegblazen

wegblasen

weg·ge·brui·ker <weggebruiker|s> [wɛxəbrœykər] SUBST m

weggebruiker

Verkehrsteilnehmer m

weg·gooi·en <gooide weg, h. weggegooid> [wɛxojə(n)] VERB trans

1. weggooien:

weggooien (wegwerpen)

wegwerfen

weggooien (vloeistof)

wegschütten

dat is weggegooid geld

das ist rausgeschmissenes Geld ugs

geld (aan iets) weggooien

Geld (für etw) rauswerfen ugs

2. weggooien (afwijzen):

weggooien

verwerfen

een suggestie weggooien

einen Vorschlag verwerfen

weg·leg·gen <legde weg, h. weggelegd> [wɛxlɛɣə(n)] VERB trans

1. wegleggen (terzijde leggen):

wegleggen

weglegen

2. wegleggen (opbergen):

wegleggen

aufbewahren

wegleggen

aufheben

3. wegleggen (sparen):

wegleggen

zurücklegen

wegleggen

weglegen

4. wegleggen (voorbeschikken):

wegleggen

vorbehalten sein

voor hen was die eer weggelegd

ihnen war diese Ehre vorbehalten

dat was niet voor ons weggelegd

das war uns nicht beschieden

steg·ge·len VERB intr

steggelen → stechelen

Siehe auch: stechelen

ste·che·len <stechelde, h. gestecheld> [stɛxələ(n)] VERB intr

1. stechelen:

stechelen (kibbelen)

(sich) zanken

stechelen (niet helemaal serieus)

plänkeln

2. stechelen (vals spelen):

stechelen

mauscheln

weg·gaan <ging weg, i. weggegaan> [wɛxan] VERB intr

weggaan

fortgehen

weggaan

weggehen

mijn geld gaat weg aan boeken

mein Geld geht für Bücher weg ugs

zij is bij hem weggegaan

sie ist von ihm fortgegangen

weggaan tegen een lage prijs

zu einem niedrigen Preis weggehen ugs

hij is van ons weggegaan

er ist von uns gegangen euph

ga weg! übtr

ach geh!

weg·den·ken <dacht weg, h. weggedacht> [wɛɣdɛŋkə(n)] VERB trans

wegdenken

wegdenken

wegdenken

fortdenken

weg·dra·gen <droeg weg, h. weggedragen> [wɛɣdraɣə(n)] VERB trans

1. wegdragen (dragend verwijderen):

wegdragen

wegtragen

wegdragen

forttragen

2. wegdragen (verkrijgen):

wegdragen

erhalten

iems goedkeuring wegdragen

jds Beifall finden

weg·du·wen <duwde weg, h. weggeduwd> [wɛɣdywə(n)] VERB trans

wegduwen

wegdrängen

wegduwen

fortdrängen

wegduwen

wegdrücken

nare gedachten wegduwen übtr

schreckliche Gedanken verdrängen

weg·ge·bruik·ster SUBST f

weggebruikster weibliche Form von weggebruiker

Siehe auch: weggebruiker

weg·ge·brui·ker <weggebruiker|s> [wɛxəbrœykər] SUBST m

weggebruiker

Verkehrsteilnehmer m

we·gen·be·las·ting [weɣə(n)bəlɑstɪŋ] SUBST f geen Pl

wegenbelasting

Kraftfahrzeugsteuer f