Übersetzungen für „aerosolieren“ im Deutsch » Niederländisch-Wörterbuch

iso·ˈlie·ren [-ˈliːrən] VERB trans

1. isolieren ugs (sich absondern):

isolieren

afzonderen

2. isolieren TECH:

isolieren

isoleren

de·mo·ˈlie·ren [demoˈliːrən] VERB trans

1. demolieren:

demolieren

vernielen

2. demolieren:

demolieren

afbreken

demolieren

slopen

ˈauf·po·lie·ren VERB trans

1. aufpolieren:

aufpolieren

oppoetsen

aufpolieren

(op)polijsten

2. aufpolieren ugs übtr:

aufpolieren

oppoetsen

aufpolieren

verfraaien

seine Kenntnisse aufpolieren

zijn kennis opfrissen

ver·ˈlie·ren¹ <verlor, verloren> [fɛɐ̯ˈliːrən] VERB intr

verlieren (weniger werden)

verliezen

verlieren (loswerden)

kwijtraken

verlieren (zurückgehen)

achteruitgaan

an Wert verlieren

in waarde dalen

etw verliert an Reiz

iets wordt minder aantrekkelijk

po·ˈlie·ren [poˈliːrən] VERB trans

1. polieren ugs (malträtieren):

polieren

polijsten

polieren

poleren

polieren

bruineren

seinen Stil polieren übtr

zijn stijl polijsten

2. polieren (glänzend reiben):

polieren

(glimmend) poetsen [o. wrijven]

kon·do·ˈlie·ren [kɔndoˈliːrən] VERB intr geh

kondolieren

condoleren

kondolieren

zijn deelneming [o. leedwezen] betuigen

ich habe ihm zum Tode seines Vaters kondoliert

ik heb hem bij de dood van zijn vader gecondoleerd [o. mijn deelneming betuigd]

epi·ˈlie·ren [epiˈliːrən] VERB trans

epilieren

epileren

epilieren

ontharen

ko·a·ˈlie·ren [koʔaˈliːrən] VERB intr

koalieren

een coalitie aangaan

oku·ˈlie·ren [okuˈliːrən] VERB trans LANDW

okulieren

oculeren

okulieren

enten

exi·ˈlie·ren [ɛksiˈliːrən] VERB trans

exilieren

exileren

exilieren

verbannen

es·ka·ˈlie·ren [ɛskaˈliːrən] VERB intr

eskalieren

escaleren

eta·ˈblie·ren² [etaˈbliːrən] VERB refl

1. etablieren geh (sich festigen):

etablieren

zich vestigen

2. etablieren (sich niederlassen):

etablieren

zich een plaats veroveren

etablieren

zich settelen

re·gu·ˈlie·ren [reguˈliːrən] VERB trans

regulieren

reguleren

bril·ˈlie·ren [brɪlˈjiːrən] VERB intr geh

brillieren

uitblinken

brillieren

schitteren

de·fi·ˈlie·ren [defiˈliːrən] VERB intr

defilieren

defileren

jon·ˈglie·ren [ʒɔŋgˈliːrən, ʒõˈgliːrən] VERB intr

jonglieren

jongleren ook fig.