Übersetzungen für „Vroonhoven“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ver·oor·lo·ven <veroorloofde, h. veroorloofd> [vərorlovə(n)] VERB trans

veroorloven

erlauben

veroorloven

gestatten

deze auto kunnen wij ons niet veroorloven

dieses Auto können wir uns nicht leisten

zich veel veroorloven

sich Dat viel erlauben

zich vrijheden tegenover iem veroorloven

sich gegenüber jdm Freiheiten herausnehmen

hoog·oven <hoogoven|s> [hoxovə(n)] SUBST m

hoogoven

Hochofen m

hoogoven

Hütte f

schoon·hou·den <hield schoon, h. schoongehouden> [sxonhɑudə(n)] VERB trans

schoonhouden

rein

schoonhouden

sauber halten

ge·scho·ven VERB

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Siehe auch: schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] VERB intr

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

rutschen

schuiven (allgemeen)

gleiten

schuiven (horizontaal of omhoog)

sich schieben

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuiven

rücken

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

schuiven

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] VERB trans

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schieben

schuiven (damspel)

ziehen

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven übtr

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven übtr

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

schuiven

rauchen

schuiven

nehmen

ge·sno·ven VERB

gesnoven volt. deelw. van snuiven¹, snuiven²

Siehe auch: snuiven , snuiven

snui·ven² <snoof, h. gesnoven> [snœyvə(n)] VERB intr

1. snuiven:

snuiven (hoorbaar door de neus ademen)

schnauben

snuiven (hoorbaar door de neus ademen)

schnaufen

snuiven (vooral van dieren: dreigend en sissend)

fauchen

snuivend van woede

wutschnaubend

2. snuiven (snot opsnuiven):

snuiven

schnupfen

snuiven

schnüffeln

3. snuiven (ruiken, snuffelen):

snuiven

schnüffeln

snuiven

schnuppern

snui·ven¹ <snoof, h. gesnoven> [snœyvə(n)] VERB trans

1. snuiven:

snuiven (stimulerend middel gebruiken)

schnupfen

snuiven (van bedwelmende of stimulerende dampen)

schnüffeln

2. snuiven (snuiftabak gebruiken):

snuiven

schnupfen

ont·ro·ven <ontroofde, h. ontroofd> [ɔntrovə(n)] VERB trans

ontroven

rauben

ver·do·ven <verdoofde, h. verdoofd> [vərdovə(n)] VERB trans

verdoven

betäuben

het verdovende middel (drugs)

das Rauschgift

het verdovende middel med.

das Betäubungsmittel

aan verdovende middelen verslaafd zijn

drogensüchtig sein

plaatselijk verdoofd

örtlich betäubt

het verdriet verdoofde hem übtr

der Kummer betäubte ihn

ver·lo·ven <verloofde zich, h. zich verloofd> [vərlovə(n)] VERB wk ww

verloven zich verloven:

verloven

sich verloben

scho·ven VERB

schoven 3. Pers Pl Imperf van schuiven¹, schuiven²

Siehe auch: schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] VERB intr

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

rutschen

schuiven (allgemeen)

gleiten

schuiven (horizontaal of omhoog)

sich schieben

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuiven

rücken

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

schuiven

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] VERB trans

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schieben

schuiven (damspel)

ziehen

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven übtr

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven übtr

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

schuiven

rauchen

schuiven

nehmen