Übersetzungen für „krigen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] VERB trans ugs

1. kriegen (bekommen):

kriegen Belohnung, Geld

dostawać [perf dostać]

sie kriegt 12 Euro für die Stunde

dostaje 12 Euro za godzinę

wie viel kriegen Sie?

ile pan/pani zarabia?

etw zu essen/trinken kriegen

dostać coś do jedzenia/picia

wir kriegen was zu lachen

uśmiejemy się ugs

Prügel [o. Schläge] von jdm kriegen

dostać od kogoś w skórę ugs

einen Schreck kriegen

przestraszyć się

Besuch kriegen

mieć wizytę

keine Arbeit kriegen

nie dostać pracy

kriegen Sie schon?

czy jest już pan obsługiwany/pani obsługiwana?

2. kriegen (in Verbindung mit dem Partizip Präteritum):

etw geregelt kriegen

regulować [perf u‑] coś

ich krieg’ heute nichts mehr geregelt

nie zdołam już dziś nic więcej załatwić

etw geordnet kriegen

porządkować [perf u‑] coś

er kriegt das Auto [von jdm] geliehen/geschenkt

ktoś mu pożyczy/podaruje samochód

ich habe die Maschine nicht repariert gekriegt

nie udało mi się naprawić tej maszyny

3. kriegen (erreichen):

kriegen Taxi

łapać [perf z‑ ]ugs

den Bus kriegen

zdążyć na autobus

4. kriegen (verhängt bekommen):

eine Strafe/einen Strafzettel kriegen

dostać karę/mandat

ein Jahr Gefängnis kriegen

dostać rok więzienia

5. kriegen METEO:

wir kriegen Regen/Schnee

będzie padać deszcz/śnieg

wir kriegen anderes Wetter

pogoda ma się zmienić

6. kriegen (erwischen):

kriegen

łapać [perf z‑ ]ugs

jdn telefonisch kriegen

dodzwonić się do kogoś

wenn ich dich kriege!

jak cię dorwę [lub złapię] ! ugs

7. kriegen (sich etw zuziehen, ertragen):

Grippe kriegen

łapać [perf z‑] grypę ugs

Spritzen kriegen

dostać zastrzyki

pass auf, dass du keinen Schnupfen kriegst

uważaj, żebyś nie dostał kataru

8. kriegen (erwarten):

kriegen Kind

spodziewać się

kriegen Kind

urodzić

sie hat gestern ein Mädchen gekriegt

wczoraj urodziła dziewczynkę

sie wird ein Kind kriegen

ona spodziewa się dziecka

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

wie hast du sie nur dazu gekriegt?

jak ją do tego skłoniłeś?

jdn weich kriegen

zmiękczyć kogoś ugs

Wendungen:

es mit jdm zu tun kriegen

mieć z kimś na pieńku

du kriegst es gleich mit mir zu tun!

zaraz będziesz miał ze mną do czynienia!

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] VERB refl ugs

die beiden kriegen sich

tych dwoje przypadło sobie do serca

Wendungen:

sich in die Haare kriegen

brać się za łby ugs

Siehe auch: bekommen

I . bekọmmen* VERB trans irr

1. bekommen (erhalten):

bekommen

otrzymywać [perf otrzymać]

bekommen Ration

dostawać [perf dostać]

bekommen Anschluss, Mehrheit

uzyskać

sie hat das Buch geliehen bekommen

wypożyczono jej tę książkę

ich habe es geschenkt bekommen

dostałem to w prezencie

soeben bekommen wir die Nachricht, dass ...

właśnie otrzymaliśmy wiadomość, że...

was bekommen Sie für die Fahrt?

ile płacę za kurs?

was bekommen Sie [dafür]?

ile panu/pani [za to] płacę?

sie bekommt 15 Euro [für] die Stunde

ona dostaje 15 euro za godzinę

wann bekommt man hier etw zu essen?

kiedy tu będzie można coś zjeść?

sie hat ihren Wunsch erfüllt bekommen fig

spełniło się jej życzenie nt

etw an den Kopf bekommen

dostać czymś w głowę

Recht bekommen

wygrywać [perf wygrać] proces

2. bekommen (verdienen):

bekommen Gefängnisstrafe

dostać

er bekam ein Jahr Gefängnis

dostał rok więzienia

eine Ohrfeige bekommen

dostać policzek

wenn du das machst, bekommst du es mit mir zu tun

jeśli to zrobisz, będziesz miał ze mną do czynienia

3. bekommen (sich zuziehen):

bekommen Krankheit, Schnupfen

nabawić się

bekommen Schlaganfall

mieć

4. bekommen (entwickeln):

bekommen Angst

przestraszyć się

bekommen Bedenken

zaczynać mieć wątpliwości

bekommen Ärger

rozgniewać się

Komplexe bekommen

nabawić się kompleksów

Risse bekommen

pęknąć

Flecken bekommen

poplamić [lub zaplamić] się

eine Glatze bekommen

łysieć

er bekommt graue Haare

siwieją mu włosy

einen Zahn bekommen

ząbkować

er bekam Hunger

on robi się głodny

er bekam Lust schwimmen zu gehen

zachciało mu się iść popływać

5. bekommen (zur Welt bringen):

ein Kind bekommen

urodzić dziecko

sie hat gestern ein Mädchen bekommen

wczoraj urodziła dziewczynkę

6. bekommen (erwarten):

sie bekommen Nachwuchs

spodziewają się potomstwa

7. bekommen (erreichen):

den Zug bekommen

zdążyć na pociąg

8. bekommen (behandelt werden mit):

ein Kreislaufmittel bekommen

dostać lek regulujący krążenie

dieser Patient bekommt eine Spritze

ten pacjent dostanie zastrzyk

9. bekommen (wünschen):

was bekommen Sie bitte? (im Restaurant)

proszę, co podać?

was bekommen Sie bitte? (im Laden)

proszę, co dla pana/pani?

ich bekomme ein Brötchen

poproszę jedną bułkę

10. bekommen (bewegen können):

jdn ins Bett bekommen (platzieren) Kind

ułożyć kogoś do łóżka

jdn ins Bett bekommen (verlocken) Frau

zaciągnąć kogoś do łóżka ugs

jdn aus dem Bett bekommen

wyciągnąć kogoś z łóżka ugs

etw nach oben bekommen

umieścić coś na górze

etw nach oben bekommen

przemieścić coś do góry

etw nach unten bekommen

umieścić coś na dole

etw nach unten bekommen

przemieścić coś w dół

11. bekommen (zu einem bestimmten Verhalten bringen):

jdn dazu bekommen etw zu tun

skłonić kogoś do zrobienia czegoś

ich bekomme ihn nicht dazu mir zu helfen

nie mogą go skłonić do tego, żeby mi pomógł

12. bekommen (die Möglichkeit haben, etw zu tun):

etw zu tun bekommen

dostać coś do roboty ugs

wenn ich ihn zu fassen bekomme

jak go dorwę

ich habe nichts davon zu sehen bekommen

nic z tego nie zobaczyłem

Einblick in die Akten bekommen

dostać wgląd w akta

du wirst ihn nicht zu Gesicht bekommen

nie zobaczysz go

II . bekọmmen* VERB intr irr

1. bekommen (zuträglich sein) +sein:

jdm gut/schlecht bekommen

służyć/nie służyć komuś

das Essen ist ihr gut/nicht bekommen

jedzenie posłużyło/nie posłużyło jej

Leitungswasser bekommt mir nicht

woda z kranu nie służy mi

wohl bekomm’s! (beim Essen)

smacznego!

wohl bekomm’s! (beim Trinken)

na zdrowie!

2. bekommen (bedient werden):

bekommen Sie schon? – danke, ich bekomme schon!

czy już złożył pan/złożyła pani zamówienie? – tak, dziękuję!

krẹngen [ˈkrɛŋən] VERB intr

krengen NAUT → krängen

Siehe auch: krängen

krạ̈ngen [ˈkrɛŋən] VERB intr NAUT

krängen

przechylać [perf przechylić] się

krạ̈ngen [ˈkrɛŋən] VERB intr NAUT

krängen

przechylać [perf przechylić] się

kri̱seln [ˈkriːzəln] VERB unpers

es kriselt

zanosi się na kryzys

u̱re̱i̱gen [ˈuːɐ̯​ˈʔaɪgən] ADJ (persönlich, privat)

ureigen

własny

das ist in Ihrem ureigenen Interesse

to w pańskim własnym interesie

das ist meine ureigene Angelegenheit

to moja i tylko moja sprawa f

Kra̱gen <‑s, ‑ [o. südd, CH: Krägen]> [ˈkraːgən, pl: ˈkrɛːgən] SUBST m

Kragen

kołnierz m

den Kragen nach oben schlagen, [sich Dat] den Kragen hochschlagen

postawić kołnierz

Wendungen:

jdn beim [o. am] Kragen packen ugs

przywołać kogoś do porządku ugs

jdm platzt [gleich] der Kragen ugs

ktoś [zaraz] wybuchnie [lub pęknie] ze złości

es geht ihm an den Kragen ugs

to dla niego gardłowa sprawa f

E̱i̱gen <‑s, ‑> SUBST nt geh (Besitz, Eigentum)

etw sein Eigen nennen

posiadać coś

etw sein Eigen nennen

mieć coś na własność

sich Dat etw zu Eigen machen

przywłaszczyć sobie coś

sich Dat etw zu Eigen machen

objąć coś w posiadanie

e̱i̱gen [ˈaɪgən] ADJ

1. eigen (jdm zugehörend):

eigen Zimmer, Haus, Auto, Verantwortung

własny

er besitzt kein eigenes Land

on nie posiada własnej ziemi

etw mit eigenen Augen gesehen haben

widzieć coś na własne oczy

sein eigener Herr sein

być sam sobie panem

eigener Wechsel FIN

weksel m własny

im eigenen Namen und für eigene Rechnung HANDEL

we własnym imieniu i na własny rachunek

2. eigen (ganz persönlich):

eigen Meinung

swój

in eigener Person

we własnej osobie

eine eigene Ansichten haben

mieć osobiste poglądy

3. eigen (separat):

eigen Bad, Eingang

osobny

4. eigen (typisch):

eigen

właściwy

jdm eigen sein

być charakterystycznym dla kogoś

mit allem ihr eigenen Charme

z właściwym jej urokiem

er antwortete mit dem ihm eigenen Zynismus

odpowiedział z właściwym sobie cynizmem

5. eigen (eigenartig):

eigen Reiz, Schönheit

swoisty

eigen Reiz, Schönheit

osobliwy

sie ist sehr eigen

ona jest bardzo oryginalna [lub specyficzna]

6. eigen REG (pingelig):

eigen

skrupulatny

eigen

pedantyczny

in etw Dat eigen sein

być drobiazgowym w czymś

I . ge̱i̱gen VERB intr ugs

geigen

grać [perf za‑] na skrzypcach

II . ge̱i̱gen VERB trans fig ugs

jdm seine Meinung geigen

wygarnąć komuś swoje zdanie ugs

I . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] VERB intr

zu etw Dat neigen

być skłonnym [lub skłaniać się] do czegoś

zu Erkältungen neigen

łatwo się przeziębiać

zu Übergewicht neigen

mieć skłonności do nadwagi

er neigt dazu, anderen Recht zu geben

jest skłonny przyznawać innym rację

sie neigt zu der Ansicht, dass ...

[ona] skłania się do poglądu, że...

II . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] VERB trans

1. neigen (beugen):

neigen Kopf, Oberkörper

pochylać [perf pochylić]

2. neigen (schräg halten):

neigen Flasche, Glas

przechylać [perf przechylić]

III . ne̱i̱gen [ˈnaɪgən] VERB refl

1. neigen (sich beugen):

neigen

pochylać [perf pochylić] się

2. neigen (schräg abfallen):

der Hang neigt sich zur See

zbocze nt opada ku morzu

3. neigen (schräg stehen):

sich [zur Seite] neigen (Schiff)

przechylać [perf przechylić] się [na bok]

sich nach links neigen

przechylić się na lewo

4. neigen geh (enden):

der Tag neigt sich zu Ende

dzień m chyli się ku końcowi

Re̱i̱gen <‑s, ‑> [ˈraɪgən] SUBST m

Reigen

korowód m

Wendungen:

den Reigen beschließen (enden) geh

być na szarym końcu ugs

den Reigen eröffnen (den Anfang machen) geh

rozpoczynać [perf ropocząć] [coś czymś]

den Reigen eröffnen (den Anfang machen) geh

otwierać [perf otworzyć] [coś czymś]

I . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] VERB trans

1. zeigen (hinweisen auf):

[jdm] etw zeigen

pokazywać [perf pokazać] [komuś] coś

ich zeige dir, wie man das macht

pokażę ci, jak to się robi

dir werd’ ich’s zeigen! ugs

już ja ci pokażę! ugs

dem hab ich’s gezeigt! ugs

pokazałem mu, gdzie raki mpl zimują ugs

2. zeigen (im Fernsehen, im Kino bringen):

zeigen

nadawać [perf nadać]

zeigen

pokazywać [perf pokazać ]ugs

im Kino zeigen sie den neuen Film von ...

w kinie wyświetlają nowy film [w reżyserii]...

3. zeigen (zum Ausdruck bringen):

Interesse zeigen

okazywać [perf okazać] zainteresowanie

sie zeigte ihm, was sie von ihm hielt

pokazała mu, co o nim sądzi

4. zeigen (beweisen):

der Versuch zeigt, dass ...

eksperyment m dowodzi, że...

hier kann er zeigen, was er gelernt hat

tu [on] może pokazać, czego się nauczył

nun zeig mal, was du kannst! ugs

no pokaż, co potrafisz! ugs

5. zeigen:

zeigen (darstellen) (Foto)

ukazywać [perf ukazać]

zeigen (darstellen) (Foto)

przedstawiać [perf przedstawić]

6. zeigen (anzeigen):

10° C zeigen (Thermometer)

wskazywać [perf wskazać] 10° C

II . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] VERB intr

1. zeigen (deuten):

auf jdn/etw zeigen

wskazywać [perf wskazać] na kogoś/coś

die Leute zeigen schon mit dem Finger auf dich

ludzie mpl wytykają cię już palcami ugs

zeig mal!

pokaż!

2. zeigen (weisen):

nach Norden zeigen (Nadel)

wskazywać [perf wskazać] na północ

sie zeigt nach rechts

[ona] wskazuje na prawo [lub prawą stronę]

3. zeigen (erkennen lassen):

zeigen, dass ... (Vorfall, Rede)

pokazywać [perf pokazać] , że...

III . ze̱i̱gen [ˈtsaɪgən] VERB refl

1. zeigen:

zeigen (sich sehen lassen) (Person, Tier)

pokazywać [perf pokazać] się

er zeigt sich heute von seiner besten Seite

[on] pokazuje się dziś ze swojej najlepszej strony

mit ihm kann man sich überall zeigen

z nim można się wszędzie pokazać

die Mannschaft zeigte sich wieder in ihrer alten Form

zespół m zaprezentował się znowu w swojej dawnej formie

am Himmel zeigen sich die ersten Sterne

na niebie ukazują się pierwsze gwiazdy fpl

2. zeigen (sich erweisen):

sich verständnisvoll zeigen

okazywać [perf okazać] się wyrozumiałym

er hat sich als guter Freund gezeigt

okazał się dobrym przyjacielem

wie kann ich mich Ihnen erkenntlich zeigen?

jak mogę się panu/pani odwdzięczyć?

3. zeigen (sich herausstellen):

es zeigt sich, dass ...

okazuje się, że...

ob ich Recht habe, wird sich bald zeigen

czy mam rację, to się wkrótce okaże

das wird sich zeigen

to się okaże

Kri̱e̱ger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈkriːgɐ] SUBST m(f) alt

Krieger(in)

wojownik(-iczka) m (f) geh

Krịngel <‑s, ‑> [ˈkrɪŋəl] SUBST m

1. Kringel (Schnörkel):

Kringel

zakrętas m

beim Telefonieren malt er immer Kringel

podczas rozmowy telefonicznej [lub telefonowania] on zawsze maluje jakieś esy-floresy

2. Kringel (Gebäck):

Kringel

obwarzanek m

Antige̱n <‑s, ‑e> [ˈantigeːn] SUBST nt MED

Antigen

antygen m

I . mä̱ßigen [ˈmɛːsɪgən] VERB trans geh

mäßigen Schritt

zwalniać [perf zwolnić]

mäßigen Ungeduld, Zorn

hamować [perf po‑]

mäßigen Stimme

tonować [perf s‑]

mäßigen Worte

ważyć

II . mä̱ßigen [ˈmɛːsɪgən] VERB refl geh

1. mäßigen (maßvoller werden):

sich in Dat [o. bei] etw mäßigen

zachowywać [perf zachować] w czymś umiar

mäßige dich in deiner Wortwahl!

uważaj, co mówisz!

2. mäßigen:

mäßigen (nachlassen) (Sturm, Orkan)

uspokoić się

mäßigen (Regen)

słabnąć [perf o‑]

nö̱tigen [ˈnøːtɪgən] VERB trans

1. nötigen (drängen):

jdn [zu etw] nötigen

zmuszać [perf zmusić] kogoś [do czegoś]

jdn zum Bleiben nötigen

zmusić kogoś do pozostania

2. nötigen JUR (zwingen):

nötigen

przymuszać [perf przymusić]

sie ist zur Mittäterschaft genötigt worden

została przymuszona do współudziału [w przestępstwie]

3. nötigen (veranlassen):

die Krankheit nötigte sie die Reise zu verschieben

została zmuszona przesunąć podróż z powodu choroby

durch das Gewitter sah er sich genötigt das Treffen abzusagen

z powodu burzy poczuł się zmuszony odwołać spotkanie

I . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] VERB intr +sein

1. steigen (klettern):

auf eine Leiter steigen

wchodzić [perf wejść] na drabinę

auf einen Berg steigen

wspinać [perf wspiąć] się na górę

2. steigen (aufsitzen):

aufs Fahrrad steigen

wsiadać [perf wsiąść] na rower

aufs Pferd steigen

dosiadać [perf dosiąść] konia

(absitzen) vom Fahrrad steigen

zsiadać [perf zsiąść] z roweru

3. steigen (einsteigen):

in den Zug steigen

wsiadać [perf wsiąść] do pociągu

(aussteigen) aus dem Auto steigen

wysiadać [perf wysiąść] z samochodu

sie stiegen aus dem Zug

wysiedli z pociągu

4. steigen:

steigen (sich in die Luft erheben) (Nebel, Ballon)

wznosić [perf wznieść] się

er lässt seinen Drachen steigen

on puszcza latawca

5. steigen ugs (sich begeben):

aus der Wanne steigen

wychodzić [perf wyjść] z wanny

aus dem Bett steigen

wyjść z łóżka

mit jdm ins Bett steigen ugs

pójść z kimś do łóżka

6. steigen:

steigen (sich erhöhen) (Aktie)

rosnąć

[um drei Prozent] steigen

wzrastać [perf wzrosnąć] [o trzy procent]

etw steigt im Preis/Wert

coś zyskuje na cenie/wartości

7. steigen fig:

steigen (ansteigen) (Fieber)

rosnąć

steigen (anwachsen) (Spannung)

narastać [perf narosnąć]

die Stimmung steigt

napięcie nt potęguje się

dadurch ist er in meiner Achtung gestiegen

przez to zyskał w moich oczach

die Tränen stiegen ihr in die Augen

łzy fpl napłynęły jej do oczu

der Wein/der Erfolg ist ihr zu Kopf gestiegen

wino nt /sukces m uderzyło/uderzył jej do głowy

8. steigen ugs (stattfinden):

die Party steigt [bei ihr]

impreza f jest [u niej] ugs

II . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] VERB trans +sein (hinaufgehen)

die Treppen steigen

wchodzić [perf wejść] po schodach

tä̱tigen [ˈtɛːtɪgən] VERB trans form

tätigen Einkäufe

dokonywać [perf dokonać]

tätigen Anruf

wykonać

tätigen Geschäft

zawrzeć

einigen VERB

Benutzereintrag

einigen trans

zjednoczyć

einigen trans

ujednolicać

sich dauerhaft einigen

zawierać stałe porozumienie

sich gütlich einigen

porozumiewać się polubownie

sich auf friedlichem Wege einigen

dojść do porozumienia na drodze pokojowej