Niederländisch » Deutsch

schim·mel <schimmel|s> [sxɪməl] SUBST m

1. schimmel (witachtige uitslag):

2. schimmel plantk. (klasse):

Pilz m

3. schimmel (plantje):

4. schimmel (paard):

scheer·mes <scheermes|sen> [sxermɛs] SUBST nt

schim·me·len <schimmelde, i. geschimmeld> [sxɪmələ(n)] VERB intr

schim·me·lig [sxɪmələx] ADJ

schla·ger <schlager|s> [ʃlaɡər] SUBST m

slim·merd <slimmerd|s> [slɪmərt] SUBST m

af·klim·men <klom af, i. afgeklommen> [ɑfklɪmə(n)] VERB intr

be·klim·men <beklom, h. beklommen> [bəklɪmə(n)] VERB trans

be·klim·mer SUBST m

beklimmer → bergbeklimmer

Siehe auch: bergbeklimmer

berg·be·klim·mer <bergbeklimmer|s> [bɛrɣbəklɪmər] SUBST m

op·klim·men <klom op, i. opgeklommen> [ɔpklɪmə(n)] VERB intr


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski