Übersetzungen für „zwierige“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

zwie·rig <zwierige, zwieriger, zwierigst> [zwirəx] ADJ

zwierig

schwungvoll

zwierig gekleed

elegant gekleidet

zwier·ven VERB

zwierven 3. Pers Pl Imperf van zwerven

Siehe auch: zwerven

zwer·ven <zwierf, h. gezworven> [zwɛrvə(n)] VERB intr

1. zwerven:

zwerven (ronddolen)

(umher)streifen

zwerven (trekken)

wandern

zwerven (trekken)

(umher)streunen abw

een zwervende hond

ein streunender Hund

zijn ogen [o. blik] over iets laten zwerven übtr

den Blick über etw Akk schweifen lassen

zwervende volkeren

nomadisierende Völker Pl

2. zwerven (landlopen):

zwerven

umherziehen

een zwervend leven leiden

nicht sesshaft sein

zwier [zwir] SUBST m geen Pl

1. zwier (draai, zwaai):

zwier

Schwung m

2. zwier (gratie):

zwier

Anmut f

3. zwier (wat gratie verleent):

zwier

Putz m

aan de zwier gaan [o. zijn]

einen draufmachen ugs

zwierf VERB

zwierf 3. Pers Sg Imperf van zwerven

Siehe auch: zwerven

zwer·ven <zwierf, h. gezworven> [zwɛrvə(n)] VERB intr

1. zwerven:

zwerven (ronddolen)

(umher)streifen

zwerven (trekken)

wandern

zwerven (trekken)

(umher)streunen abw

een zwervende hond

ein streunender Hund

zijn ogen [o. blik] over iets laten zwerven übtr

den Blick über etw Akk schweifen lassen

zwervende volkeren

nomadisierende Völker Pl

2. zwerven (landlopen):

zwerven

umherziehen

een zwervend leven leiden

nicht sesshaft sein

zwie·ren <zwierde, h. gezwierd> [zwirə(n)] VERB intr

1. zwieren:

zwieren (zich heen en weer bewegen)

hin- und herschwingen

zwieren (wankelen)

schwanken

2. zwieren (zich zwaaiend voortbewegen):

zwieren

schweben

zwieren

gleiten

over de dansvloer zwieren

über die Tanzfläche schweben

over de baan zwieren (bij het schaatsenrijden)

über die Eisbahn schweben

3. zwieren (aan de zwier zijn):

zwieren

einen draufmachen ugs

drie·ja·ri·ge <driejarige|n> SUBST m en f

driejarige

Dreijährige(r) f(m)