Polnisch » Deutsch

konfiskata <Gen ‑ty, Pl ‑ty> [kow̃fiskata] SUBST f JUR

1. konfiskata (wywłaszczenie: majątku):

2. konfiskata (kara utraty mienia: mienia):

3. konfiskata (wycofanie z obiegu: pism):

konfliktować <‑tuje; Imperf ‑tuj> [kow̃fliktovatɕ] VERB trans

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Seite auf Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski