Übersetzungen für „postraum“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

postrach <Gen ‑u, kein Pl > [postrax] SUBST m

1. postrach (strach):

postrach

Angst f

postrach

Furcht f

postrach

Schrecken m

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken m

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

postradać <‑da> [postradatɕ] VERB trans perf geh

postradać majątek:

postradać

verlieren

postradać

einbüßen

Wendungen:

postradać zmysły

den Verstand verlieren

postradać zmysły

von allen guten Geistern verlassen sein ugs

postroić [postroitɕ]

postroić perf od stroić

Siehe auch: stroić

I . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB trans

1. stroić geh (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen ugs

2. stroić geh (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. MUS (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

Wendungen:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse ugs ] schneiden

II . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB intr geh (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB refl geh (ubierać się)

stroić

sich Akk [aus]putzen

stroić

sich Akk herausputzen ugs

postrzał <Gen ‑u, Pl ‑y> [postʃaw] SUBST m

1. postrzał (rana):

postrzał

Schussverletzung f

2. postrzał MED:

postrzał

Lumbago f

postrzał

Hexenschuss m ugs

postrzec [postʃets] perf, postrzegać [postʃegatɕ] <‑ga> VERB trans

1. postrzec PSYCHO:

postrzec

wahrnehmen

2. postrzec geh (oceniać):

postrzec

einschätzen

postrzec

beurteilen

postraszyć <‑szy> [postraʃɨtɕ] VERB trans perf ugs (przestraszyć kogoś trochę)

postraszyć

mit einer Androhung einschüchtern

postraszyć ucznia naganą

dem Schüler einen Tadel androhen

postraszyć kogoś rózgą

jdm Schläge mit der Rute androhen

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać perf od strącać

Siehe auch: strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VERB trans

1. strącać (zrzucić):

strącać wazon, liść

hinabstoßen

strącać wazon, liść

hinunterstoßen

2. strącać (zestrzelić):

strącać samolot

abschießen

3. strącać CHEM (wydzielić):

strącać substancję

[aus]fällen

strącać substancję

niederschlagen

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VERB refl CHEM

strącać (wydzielić się) (substancja)

[aus]gefällt werden

strącać (wydzielić się) (substancja)

sich Akk niederschlagen

postronek <Gen ‑nka, Pl ‑nki> [postronek] SUBST m geh

postronek

Strick m

prowadzić zwierzę na postronku

ein Tier am Strick führen

postronny [postronnɨ] ADJ geh

postronny obserwator

unbeteiligter Beobachter m

osoba postronna

Dritte(r) mf