Übersetzungen für „pryzslaniac“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . przysłaniać <‑ia; perf przysłonić> [pʃɨswaɲatɕ] VERB trans

przysłaniać oczy, lampę, słońce

abschirmen

przysłaniać widok

verhüllen

II . przysłaniać <‑ia; perf przysłonić> [pʃɨswaɲatɕ] VERB refl

przysłaniać

abschirmen

przysłaniać

sich Akk bedecken

I . przesłaniać <‑ia; perf przesłonić> [pʃeswaɲatɕ] VERB trans

1. przesłaniać (zakrywać):

przesłaniać

verhüllen

przesłaniać

verdecken

ona przesłania mu cały świat

sie nimmt ihn ganz in Anspruch

ona przesłania mu cały świat

sie absorbiert ihn völlig

2. przesłaniać übtr (uniemożliwiać właściwą ocenę):

przesłaniać komuś rzeczywistość

jdm die Wahrnehmung der Wirklichkeit verschleiern

II . przesłaniać <‑ia; perf przesłonić> [pʃeswaɲatɕ] VERB refl (zakryć się)

przesłaniać

verdeckt werden

księżyc zakrył się chmurami

der Mond m wurde von den Wolken verdeckt

poosłaniać <‑ia> [pooswaɲatɕ] VERB trans perf

poosłaniać

bedecken

poosłaniać

verhüllen

pozasłaniać [pozaswaɲatɕ]

pozasłaniać perf od zasłaniać

Siehe auch: zasłaniać

I . zasłaniać <‑ia; perf zasłonić> [zaswaɲatɕ] VERB trans

1. zasłaniać (zakrywać):

zasłaniać

bedecken

zasłaniać

zudecken

zasłaniać twarz

verhüllen

zasłaniać twarz

verschleiern

zasłaniać widok, światło

verdecken

zasłaniać okno

verhängen

2. zasłaniać (bronić):

zasłaniać

schützen

zasłaniać

abschirmen

zasłaniać oczy przed słońcem

die Augen vor der Sonne schützen

II . zasłaniać <‑ia; perf zasłonić> [zaswaɲatɕ] VERB refl

1. zasłaniać (zakrywać się):

zasłaniać

sich Akk verhüllen [o. zudecken]

2. zasłaniać (bronić się):

zasłaniać

sich Akk schützen

3. zasłaniać meist impf (wykorzystywać jako pretekst):

zasłaniać się czymś

sich Akk hinter etw verstecken ugs

zasłaniać się czymś

etw vorschützen

pozganiać [pozgaɲatɕ]

pozganiać perf od zganiać

Siehe auch: zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VERB trans perf ugs (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VERB refl perf (zmęczyć się)

zganiać

sich Dat die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; perf zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] VERB trans

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen