Übersetzungen für „ropocząć“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rozpocząć [rospotʃoɲtɕ]

rozpocząć perf od rozpoczynać

Siehe auch: rozpoczynać

rozpoczynać <‑na; perf rozpocząć> [rospotʃɨnatɕ] VERB trans, refl

rozpoczynać

beginnen

rozpoczynać COMPUT

starten

rozpoczynać działalność

eröffnen

rozpoczynać coś

etw [o. mit etw] beginnen

rozpoczynać coś

etw anfangen

rozpoczynać operację COMPUT

eine Operation starten

rozpocząć wszystko od nowa

alles von Neuem beginnen

ropociąg <Gen ‑u, Pl ‑i> [ropotɕoŋk] SUBST m TECH

ropociąg

Erdölleitung f

ropociąg

Pipeline f

dopożyczać <‑cza; Imperf ‑ycz> [dopoʒɨtʃatɕ], dopożyczyć [dopoʒɨtʃɨtɕ] VERB trans perf ugs

dopożyczać

hinzuleihen

dopożyczać parę złotych

einige Zloty hinzuleihen

popożyczać [popoʒɨtʃatɕ]

popożyczać perf od pożyczać

Siehe auch: pożyczać

pożyczać <‑cza; perf pożyczyć [lub po‑]> [poʒɨtʃatɕ] VERB trans

pożyczać coś [lub czegoś] komuś

jdm etw leihen [o. borgen]

pożyczać coś [lub czegoś] od kogoś

von jdm etw leihen [o. borgen]

ropowiczy [ropovitʃɨ] ADJ MED

ropowiczy

phlegmonös

przeoczać <‑cza; perf przeoczyć> [pʃeotʃatɕ] VERB trans geh

przeoczać

übersehen

przeoczyć błąd

einen Fehler übersehen

trzepoczący [tʃepotʃontsɨ] ADJ

lot trzepoczący ZOOL

Rüttelflug m

ropomocz <Gen ‑u, kein Pl > [ropomotʃ] SUBST m MED

ropomocz

eitriger Urin m

ropowica <Gen ‑cy, kein Pl > [ropovitsa] SUBST f MED

ropowica

Phlegmone f

wypocząć [vɨpotʃoɲtɕ]

wypocząć perf od wypoczywać

Siehe auch: wypoczywać

wypoczywać <‑wa; perf wypocząć> [vɨpotʃɨvatɕ] VERB intr

wypoczywać

sich Akk erholen [o. ausruhen]

napocząć [napotʃoɲtɕ] perf, napoczynać [napotʃɨnatɕ] <‑na; Imperf ‑aj> VERB trans

napocząć

anbrechen

napocząć bochenek chleba

einen Laib Brot anschneiden

odpocząć [otpotʃoɲtɕ]

odpocząć perf od odpoczywać

Siehe auch: odpoczywać

odpoczywać <‑wa; perf odpocząć> [otpotʃɨvatɕ] VERB intr

odpoczywać od kogoś/czegoś

sich Akk von jdm/etw erholen [o. ausruhen]

Wendungen:

niech odpoczywa w pokoju

möge er/sie in Frieden ruhen

dokuczać <‑cza; Imperf ‑aj; perf dokuczyć> [dokutʃatɕ] VERB intr

1. dokuczać < perf po‑>:

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

ärgern

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

sticheln

dokuczać (celowo kogoś drażnić) (osoba)

[jdm] zusetzen

dokuczać (muchy, komary)

ärgern

dokuczać (muchy, komary)

belästigen

dokuczać (muchy, komary)

[jdm] zusetzen

dokuczać komuś przez cały rok szkolny

jdn während des gesamten Schuljahrs ärgern

2. dokuczać:

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

quälen

dokuczać (dolegać) (ból, głód, zimno)

plagen

I . doliczać <‑cza> [dolitʃatɕ], doliczyć [dolitʃɨtɕ] perf VERB trans

1. doliczać (dodać do rachunku):

doliczać coś do czegoś

etw zu etw hinzurechnen

doliczać coś do czegoś

etw auf etw Akk draufschlagen ugs

2. doliczać (skończyć liczenie):

doliczyć do stu

bis hundert zählen

II . doliczać <‑cza> [dolitʃatɕ], doliczyć [dolitʃɨtɕ] perf VERB refl perf

1. doliczać (ustalić liczbę):

doliczać

eine Zahl feststellen

nie móc się doliczyć

das richtige Ergebnis nicht finden können

nie doliczył się kilku sztuk

es fehlten ihm bei der Berechnung ein paar Stücke ntpl

2. doliczać (osiągnąć):

doliczył się dziewięćdziesięciu lat

er hat das neunzigste Lebensjahr vollendet [o. erreicht]

I . dołączać <‑cza> [dowontʃatɕ], dołączyć [dowontʃɨtɕ] perf VERB trans (dodać)

dołączać pismo, zaświadczenie

beilegen

dołączać pismo, zaświadczenie

anfügen

II . dołączać <‑cza> [dowontʃatɕ], dołączyć [dowontʃɨtɕ] perf VERB intr (dojść)

dołączać do czegoś

zu etw dazustoßen

dołączyć do grupy zwiedzających

zur Besuchergruppe dazustoßen

III . dołączać <‑cza> [dowontʃatɕ], dołączyć [dowontʃɨtɕ] perf VERB refl ugs (włączyć się)

dołączyć się [do grupy]

sich Akk [einer Gruppe] anschließen

doręczać <‑cza; perf doręczyć> [dorentʃatɕ] VERB trans

doręczać list:

doręczać

zustellen

doręczyć komuś wezwanie na przesłuchanie

jdm die Vorladung für ein Verhör zustellen