Übersetzungen für „spärliches“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

sparcieć <‑eje> [spartɕetɕ] VERB intr perf (stracić jędrność, elastyczność)

sparcieć

saftlos [o. strohig] werden

marchew spartaciała od mrozu

die Karotten fpl wurden wegen des Frostes strohig

sparring [spariŋk] SUBST m

sparring → sparing

Siehe auch: sparing

sparing <Gen ‑u, Pl ‑i> [spariŋk] SUBST m SPORT

sparing

Sparring nt

sparciały [spartɕawɨ] ADJ ugs (zepsuty)

sparciały

strohig

sparciały

saftlos

sparciały

trocken

sparciałe jabłka

trockener Apfel m

sparciały rzemień

trockener Riemen m

spartiata <Gen ‑ty, Pl ‑iaci> [spartjata] SUBST m HIST

spartiata

Spartiat(in) m (f)

spartaczyć [spartatʃɨtɕ]

spartaczyć perf od partaczyć

Siehe auch: partaczyć

partaczyć <‑czy; perf s‑> [partatʃɨtɕ] VERB trans ugs

partaczyć

schlampen

partaczyć

[ver]pfuschen abw ugs

partaczyć

stümpern abw

partaczyć robotę

bei der Arbeit pfuschen

partaczyć zadanie

die Aufgabe verpfuschen f

sparaliżować [sparaliʒovatɕ]

sparaliżować perf od paraliżować

Siehe auch: paraliżować

paraliżować <‑żuje; perf s‑> [paraliʒovatɕ] VERB trans

1. paraliżować (powodować paraliż):

paraliżować człowieka, część ciała

lähmen

paraliżować człowieka, część ciała

paralysieren

2. paraliżować übtr (pozbawiać możliwości działania):

paraliżować plany, zamiary

behindern

paraliżować plany, zamiary

lähmen

paraliżować zapał

schwächen

paraliżować zapał

lähmen

strach zupełnie go sparaliżował

die Angst f hat ihn völlig paralysiert [o. gelähmt] geh

paraliżujący strach

lähmende Furcht f

omarlica <Gen ‑cy, Pl ‑ce> f SUBST ZOOL

omarlica

Aaskäfer m

I . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ] VERB trans perf

spalić SPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

Wendungen:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ] VERB refl perf

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich Dat einen Sonnenbrand holen

4. spalić ugs (zdemaskować się):

spalić

auffliegen ugs

Siehe auch: spalać

I . spalać <‑la; Imperf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERB trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich Dat abbrechen

2. spalać meist perf (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać meist perf (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen ugs

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać meist perf (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać meist impf (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; Imperf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERB refl

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać meist impf übtr (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich Akk für etw restlos aufopfern

spardek <Gen ‑u, Pl ‑i> [spardek] SUBST m NAUT

spardek

Spardeck nt

sparing <Gen ‑u, Pl ‑i> [spariŋk] SUBST m SPORT

sparing

Sparring nt