Übersetzungen für „armoedegrens“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ar·moe·de·val <armoedeval|len> [ɑrmudəvɑl] SUBST m

armoedeval

Armutsfalle f

ar·moe·dig <armoedige, armoediger, armoedigst> [ɑrmudəx] ADJ

1. armoedig (haveloos):

armoedig

ärmlich

een armoedig gezin

eine Not leidende Familie

armoedige kleding

ärmliche Kleidung f

2. armoedig (schraal):

armoedig

mager

een armoedig baantje

ein mieser Job

een armoedige bodem

ein magerer Boden

3. armoedig (hoeveelheid, bedrag):

armoedig

dürftig

een armoedige opbrengst

ein dürftiger Ertrag

4. armoedig (gebrekkig (van geestelijke waarden)):

armoedig

armselig

een armoedige kunst

eine armselige Kunst

on·der·grens <onder|grenzen> [ɔndərɣrɛns] SUBST f

ondergrens

Untergrenze f

ar·moe·de [ɑrmudə] SUBST f geen Pl

armoede

Armut f

schrijnende armoede

drückende Armut f

stille armoede

schamhaft verborgene [o. stille] Armut f

tot armoede vervallen

in Not geraten

vergulde armoede

glänzende(s) Elend nt

ar·moed·zaai·er <armoedzaaier|s> [ɑrmutsajər] SUBST m

armoedzaaier

Habenichts m

armoedzaaier

Hungerleider m

loon·grens <loon|grenzen> [loŋɣrɛns] SUBST f

1. loongrens (welstandsgrens):

loongrens

≈ Verdienstgrenze f

2. loongrens (grens van het loonbedrag):

loongrens

Einkommensgrenze f

boom·grens <boom|grenzen> [bomɣrɛns] SUBST f

boomgrens

Baumgrenze f

land·grens [lɑntxrɛns] SUBST f

landgrens

Landesgrenze f

vorst·grens <vorst|grenzen> [vɔrstxrɛns] SUBST f

vorstgrens

Frostgrenze f

lands·grens <lands|grenzen> [lɑntsxrɛns] SUBST f

landsgrens

Landesgrenze f

landsgrens (van staat)

Staatsgrenze f

sneeuw·grens [snewɣrɛns] SUBST f geen Pl

sneeuwgrens

Schneegrenze f

baar·moe·der <baarmoeder|s> [barmudər] SUBST f

baarmoeder

Gebärmutter f

al·vo·rens [ɑlvorəns] KONJ

alvorens

bevor

alvorens

ehe

alvorens weg te gaan, hebben ze …

bevor sie weggingen, haben sie …

ver·moe·den¹ <vermoeden|s> [vərmudə(n)] SUBST nt

1. vermoeden:

vermoeden (gissing)

Vermutung f

vermoeden (gissing)

Mutmaßung f

vermoeden (veronderstelling)

Annahme f

een vermoeden opperen

eine Vermutung äußern

2. vermoeden (gedachte):

vermoeden

Ahnung f

geen flauw vermoeden

nicht die leiseste Ahnung

ik had al zo'n vermoeden

das habe ich schon geahnt

Ar·meens [ɑrmeːns] ADJ

Armeens

armenisch

on·be·grensd [ɔmbəɣrɛnst] ADJ

onbegrensd

unbegrenzt

onbegrensd

grenzenlos

een onbegrensd vertrouwen genieten

ein uneingeschränktes Vertrauen genießen