Niederländisch » Deutsch

le·di·gen <ledigde, h. geledigd> [ledəɣə(n)] VERB trans

no·di·gen <nodigde, h. genodigd> [nodəɣə(n)] VERB trans

nei·gen1 <neigde, h. geneigd> [nɛiɣə(n)] VERB trans

an·cien <ancien|s> [ɑ̃ʃɛ̃] SUBST m belg ugs

han·dig <handige, handiger, handigst> [hɑndəx] ADJ

zan·dig [zɑndəx] ADJ

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ

3. eigen (kenmerkend):

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

tui·gen <tuigde, h. getuigd> [tœyɣə(n)] VERB trans

2. tuigen scheepv.:

zui·gen2 <zoog, h. gezogen> [zœyɣə(n)] VERB intr

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] VERB trans

be·zi·gen <bezigde, h. gebezigd> [bezəɣə(n)] VERB trans

drei·gen1 <dreigde, h. gedreigd> [drɛiɣə(n)] VERB trans

ma·ti·gen1 <matigde, h. gematigd> [matəɣə(n)] VERB trans

an·ke·ren2 <ankerde, i. geankerd> [ɑŋkərə(n)] VERB intr

din·gen <dong, h. gedongen> [dɪŋə(n)] VERB intr

1. dingen (wedijveren):

2. dingen (trachten te verkrijgen):

3. dingen (afdingen):

feilschen a. abw

han·gen1 <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] VERB trans (bevestigen, ophangen)


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski