Übersetzungen für „grenzziehung“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

gren·zen <grensde, h. gegrensd> [ɣrɛnzə(n)] VERB intr

1. grenzen +Akk:

grenzen (tegenaan gelegen zijn)

grenzen an +Akk

grenzen (aanpalen)

angrenzen

grenzen (aanpalen)

stoßen

hun tuinen grenzen aan elkaar

ihre Gärten grenzen aneinander

Nederland grenst in het zuiden aan België

die Niederlande grenzen im Süden an Belgien

2. grenzen übtr:

grenzen

grenzen

dat grenst aan het ongelofelijke

das grenzt ans Unglaubliche

met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid

mit an Sicherheit grenzender Wahrscheinlichkeit

grens·over·gang <grensovergang|en> [ɣrɛnsovərɣɑŋ] SUBST m

grensovergang

Grenzübergang m

gren·ze·loos [ɣrɛnzəlos] ADJ

1. grenzeloos (zonder grenzen):

grenzeloos

grenzenlos

grenzeloos

unbegrenzt

grenzeloze ellende

grenzenlose(s) Elend nt

in iem een grenzeloos vertrouwen stellen

grenzenloses Vertrauen zu jdm haben

grenzeloze willekeur

schrankenlose Willkür f

2. grenzeloos (mateloos):

grenzeloos

maßlos

zich grenzeloos ergeren

sich maßlos ärgern

gren·de·len <grendelde, h. gegrendeld> [ɣrɛndələ(n)] VERB trans

1. grendelen (sluiten):

grendelen

verriegeln

grendelen

abriegeln

2. grendelen (van een geweer):

grendelen

durchladen

grens·lijn <grenslijn|en> [ɣrɛnslɛin] SUBST f

1. grenslijn (grens):

grenslijn

Grenze f

grenslijn

Grenzlinie f

2. grenslijn übtr:

grenslijn

Grenze f

grenslijn

Schranke f

gre·nen [ɣrenə(n)] ADJ

grenen

kiefern

grenen

Kiefern-

grenen

aus Kiefernholz