Übersetzungen für „höken“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

hok·ken <hokte, h. gehokt> [hɔkə(n)] VERB intr

1. hokken (op één plek blijven):

hokken

hocken

2. hokken (samenwonen):

hokken

in wilder Ehe leben

ro·ken¹ <rookte, h. gerookt> [rokə(n)] VERB trans ((voedingsmiddelen) in de rook hangen)

roken

räuchern

gerookte paling

Räucheraal m

do·ken VERB

doken → duiken

Siehe auch: duiken

dui·ken <dook, i. gedoken> [dœykə(n)] VERB intr

1. duiken (zich onder het water begeven):

duiken

(unter)tauchen

van de toren duiken

einen Kopfsprung vom Sprungturm machen

2. duiken (zich in iets verbergen):

duiken

sich vergraben

onder de wol duiken

in die Federn kriechen

3. duiken (zich snel naar de grond begeven):

duiken

tauchen

duiken SPORT

hechten

de keeper dook naar de linker hoek

der Torwart hechtete in die linke Ecke

ko·ken¹ <kookte, h. gekookt> [kokə(n)] VERB trans

koken

kochen

gekookte aardappels

Salzkartoffeln Pl

de soep eventjes laten koken

die Suppe aufkochen

po·ken <pookte, h. gepookt> [pokə(n)] VERB intr

poken

stochern in +Dat

spo·ken¹ <spookte, h. gespookt> [spokə(n)] VERB unpers ww (door spoken bezocht worden)

spoken

spuken

op zee kan het geducht spoken übtr

das Meer kann unheimlich toben

het spookt in dat kasteel

in dem Schloss spukt es

sto·ken¹ <stookte, h. gestookt> [stokə(n)] VERB trans

1. stoken:

stoken (laten branden)

(be)feuern

stoken (aanwakkeren)

anfachen

stoken (aansteken)

anzünden

stoken (aansteken)

anheizen

de haard stoken

den Ofen anheizen [o. einheizen]

het vuur stoken

das Feuer anfachen

een vuurtje stoken

ein Feuer machen

2. stoken (als brandstof gebruiken):

stoken

brennen

stoken

heizen mit

olie stoken

mit Öl heizen

3. stoken (verwarmen):

stoken

(be)heizen

een woning met gas stoken

eine Wohnung mit Gas (be)heizen

4. stoken (aanwakkeren):

stoken

schüren

stoken

entfachen form

onrust stoken

Unruhe schüren

5. stoken (distilleren):

stoken

brennen

jenever stoken

Schnaps brennen

6. stoken (tanden):

stoken

stochern

bok·ken <bokte, h. gebokt> [bɔkə(n)] VERB intr

1. bokken:

bokken (nors zijn)

störrisch sein

bokken (meestal kinderen)

bocken

2. bokken (paarden):

bokken

bocken

bokken

ausschlagen

dok·ken¹ <dokte, h. gedokt> [dɔkə(n)] VERB trans scheepv.

dokken

docken

dokken

ins Dock bringen

gok·ken <gokte, h. gegokt> [ɣɔkə(n)] VERB intr

1. gokken:

gokken (spelen om geld)

spielen

gokken (bij toto of lotto)

tippen

gokken (zetten op)

setzen auf +Akk

2. gokken:

gokken (speculeren)

spekulieren

gokken (wedden)

wetten

gokken (raden)

raten

gokken (schatten)

schätzen

gokken (voorspellen)

tippen

daar gok ik (dan) maar op (risico nemen)

darauf spekuliere ich einfach

daar gok ik (dan) maar op (vertrouwen)

darauf verlasse ich mich einfach

daar gok ik (dan) maar op (eerder onverschillig tegemoet zien)

ich lasse es einfach darauf ankommen

ik gok erop dat we om zes uur thuis zijn (schatten)

ich schätze, dass wir um sechs Uhr zu Hause sind

3. gokken (zijn geluk beproeven):

gokken

sein Glück versuchen

je moet durven gokken

man muss es einfach wagen

jok·ken <jokte, h. gejokt> [jɔkə(n)] VERB intr

jokken

flunkern

jokken

schwindeln

lok·ken <lokte, h. gelokt> [lɔkə(n)] VERB trans

1. lokken:

lokken (naar zich toe proberen te halen)

(an)locken

lokken (naar zich toe proberen te halen)

(herbei)locken

lokken (met aas)

ködern

zij lokte de honden (naar zich toe)

sie lockte die Hunde (zu sich)

iem in de val lokken

jdn in die Falle locken

iem met geld lokken abw

jdn mit Geld ködern

toeschouwers naar binnen lokken

Zuschauer hereinlocken

de vogels met voer lokken

die Vögel mit Futter anlocken

2. lokken (aantrekken):

lokken

reizen

lokken

locken

dat lokt me wel

das würde [o. könnte] mich reizen

dat lokt me wel

das lockt mich schon

mok·ken <mokte, h. gemokt> [mɔkə(n)] VERB intr

mokken

schmollen

pok·ken [pɔkə(n)] SUBST Pl

pokken

Pocken Pl

iem tegen de pokken inenten

jdn gegen Pocken impfen

zich de pokken werken

sich zu Tode schuften

hok·je <hokje|s> [hɔkjə] SUBST nt

1. hokje (kleine ruimte):

hokje

Kabine f

2. hokje (formulieren):

hokje

Kästchen nt

iem in een hokje zetten übtr

jdn in eine Schublade stecken ugs

choke <choke|s> [ʃok] SUBST m

choke

Choke m