Niederländisch » Deutsch

schif·ten1 <schiftte, h. geschift> [sxɪftə(n)] VERB trans

2. schiften (afzonderen):

schie·ten2 <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] VERB intr

4. schieten (zich snel bewegen):

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

6. schieten (plotseling vallen):

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VERB intr

2. schijnen übtr (stralen):

schij·ten1 <scheet, h. gescheten> [sxɛitə(n)] VERB trans (ontlasten)

schik·ken3 <schikte, h. geschikt> [sxɪkə(n)] VERB intr

2. schikken (tamelijk goed zijn):

schil·fer <schilfer|s> [sxɪlfər] SUBST m

schil·len2 <schilde, h. geschild> [sxɪlə(n)] VERB intr (gepeld kunnen worden)

schim·mel <schimmel|s> [sxɪməl] SUBST m

1. schimmel (witachtige uitslag):

2. schimmel plantk. (klasse):

Pilz m

3. schimmel (plantje):

4. schimmel (paard):

schim·pen <schimpte, h. geschimpt> [sxɪmpə(n)] VERB intr


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski