Niederländisch » Deutsch

wil·lig <willige, williger, willigst> [wɪləx] ADJ

1. willig (gehoorzaam):

2. willig (bereid):

in·wil·li·gen <willigde in, h. ingewilligd> [ɪnwɪləɣə(n)] VERB trans

wil·len1 <wou/wilde, h. gewild> [wɪlə(n)] VERB mod Aux

wil·lens [wɪləns] ADV

1. willens (met opzet):

2. willens (bereidwillig):

wil·loos <willoze, willozer, meest willoos> [wɪlos] ADJ

on·wil·lig·heid SUBST f

onwilligheid → onwil

Siehe auch: onwil

wil·le·keur [wɪləkør] SUBST f geen Pl

1. willekeur (vrije verkiezing):

2. willekeur (onrechtvaardige, grillige handelwijze):

mil·li·gram <milligram|men> [miliɣrɑm] SUBST nt


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski