Übersetzungen für „παραβάτισσα“ im Griechisch » Deutsch-Wörterbuch

αναβάτης [anaˈvatis] SUBST m, αναβάτρια [anaˈvatria], αναβάτισσα [anaˈvatisa] SUBST f

αναβάτης

Reiter(in) m (f)

αναβάτης

Jockey m

παραλ|ής <-ήδες> [paraˈlis] SUBST m, παραλίδισσα [paraˈliðisa], παραλ|ού [paraˈlu] <-ούδες> SUBST f ugs

είναι παραλής

er ist gut betucht

προδότης [prɔˈðɔtis] SUBST m, προδότρια [prɔˈðɔtria], προδότισσα [prɔˈðɔtisa] SUBST f

προδότης

Verräter(in) m (f)

προδότης της χώρας

Landesverräter(in) m (f)

επαναστάτης [ɛpanaˈstatis] SUBST m, επαναστάτισσα [ɛpanaˈstatisa], επαναστάτρια [ɛpanaˈstatria] SUBST f

επαναστάτης

Revolutionär(in) m (f)

επαναστάτης

Aufständische(r) mf

καραβοκύρ|ης <-ηδες> [karavɔˈciris] SUBST m, καραβοκύρισσα [karavɔˈcirisa] SUBST f

1. καραβοκύρης (πλοιοκτήτης):

καραβοκύρης

Schiffseigentümer(in) m (f)

2. καραβοκύρης (πλοίαρχος):

καραβοκύρης

Kapitän m

παραβάτης (παραβάτισσα) [paraˈvatis, paraˈvatisa] SUBST m/f (f)

1. παραβάτης (νόμου):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Übertreter(in) m (f)

παραβάτης (παραβάτισσα)

(des Gesetzes)

2. παραβάτης (στη γλώσσα της γραφειοκρατίας):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Zuwiderhandelnde(r) mf

3. παραβάτης (υπόσχεσης):

παραβάτης (παραβάτισσα)

Wortbrüchige(r) mf

παράβασ|η <-εις> [paˈravasi] SUBST f

1. παράβαση (λόγου, υπόσχεσης, όρκου, δικαίου):

παράβαση

Bruch m

παράβαση μιας υπόσχεσης

Bruch m eines Versprechens

παράβαση του δικαίου

Rechtsbruch m

παράβαση του δικαίου

Rechtsverletzung f

παράβαση καθήκοντος

Pflichtverletzung f

2. παράβαση (νόμου):

παράβαση του νόμου

Verstoß m gegen das Gesetz

παράβαση του νόμου

Gesetzesverletzung f

παράβαση του καθήκοντος

Verstoß m gegen die Pflicht

3. παράβαση (συμφωνίας, κανόνα):

παράβαση

Missachtung f

4. παράβαση (παράπτωμα):

παράβαση

Vergehen nt

τροχαία παράβαση

Verkehrsdelikt nt

παρ|αβαίνω <-άβηκα [ή -έβην] > [paraˈvɛnɔ] VERB trans

1. παραβαίνω (λόγο, υπόσχεση, όρκο):

παραβαίνω

brechen

2. παραβαίνω (νόμο):

παραβαίνω το νόμο

gegen das Gesetz verstoßen, das Gesetz verletzen/übertreten

3. παραβαίνω (συμφωνία, κανόνα):

παραβαίνω

missachten

I . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB trans

παραβαραίνω

überlasten

II . παραβαρ|αίνω [paravaˈrɛnɔ], παραβαρ|ύνω [paravaˈrinɔ] <-υνα, -εμένος> VERB intr (γίνομαι δυσκίνητος)

παραβαραίνω

schwerfällig werden

προστάτρια [prɔsˈtatria], προστάτισσα [prɔsˈtatisa] SUBST f

προστάτρια

Beschützerin f

αφέντης [aˈfɛndis] SUBST m, αφέντισσα, αφέντρα [aˈfɛndisa [ή aˈfɛndra] ] SUBST f

1. αφέντης (άρχοντας, εξουσιαστής):

αφέντης

Herr(in) m (f)

2. αφέντης (αφεντικό):

αφέντης

Chef(in) m (f)

φαφούτ|ης <-ηδες> [faˈfutis] SUBST m, φαφούτα [faˈfuta], φαφούτισσα [faˈfutisa] SUBST f

είναι φαφούτης

er/sie ist zahnlos

παραβιά|ζω <-σα, -στηκα, -σμένος> [paraviˈazɔ] VERB trans

1. παραβιάζω (πόρτα, παράθυρο):

παραβιάζω

aufbrechen

2. παραβιάζω (όρκο):

παραβιάζω

brechen

3. παραβιάζω (νόμο):

παραβιάζω

verletzen, übertreten

4. παραβιάζω (κανόνα):

παραβιάζω

missachten

παραβίασ|η <-εις> [paraˈviasi] SUBST f

1. παραβίαση (πόρτας, παραθύρου):

παραβίαση

Aufbrechen nt

2. παραβίαση (όρκου, υπόσχεσης):

παραβίαση

Bruch m

παραβίαση εμπιστοσύνης

Vertrauensbruch m

παραβίαση της ειρήνης

Friedensbruch m

3. παραβίαση (νόμου):

παραβίαση

Übertretung f

4. παραβίαση (κανόνα):

παραβίαση

Missachtung f

παραβίωσ|η <-εις> [paraˈviɔsi] SUBST f BIO

παραβίωση

Parabiose f