Übersetzungen für „geerdete“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

meer·de·re¹ <meerdere|n> [merdərə] SUBST m en f

meerdere (rangorde)

Vorgesetzte(r) f(m)

meerdere (m.b.t. kracht e.d.)

Überlegene(r) f(m)

hij is mijn meerdere in kracht

er hat mehr Kraft als ich

ge·ëerd [ɣəert] ADJ

geëerd

geehrt

uw geëerd schrijven van 10 mei jl.

Ihr wertes Schreiben vom 10. Mai d. J. form

ge·leer·de <geleerde|n> [ɣəlerdə] SUBST m en f

geleerde

Gelehrte(r) f(m)

geest <geest|en> [ɣest] SUBST m

1. geest (zetel van verstand, bewustzijn, wil):

geest

Geist m

de geest geven übtr

den [o. seinen] Geist aufgeben

in de geest was hij bij zijn familie

im Geiste war er bei seiner Familie

een scherpe geest

ein scharfer Verstand

voor de geest blijven

nicht aus dem Sinn gehen

iets voor de geest halen

sich Dat etw vergegenwärtigen

voedsel voor [o. van ] de geest

geistige Nahrung f

de geest is gewillig, maar het vlees is zwak Sprichw

der Geist ist willig, aber das Fleisch ist schwach

2. geest (aard, karakter):

geest

Geist m

geest

Wesen nt

een onafhankelijke geest

ein eigenständiger Charakter

3. geest (bezielende kracht):

geest

Geist m

er heerst een goede geest in het team

es herrscht ein guter Teamgeist

de Heilige Geest

der Heilige Geist

de geest krijgen ook übtr

vom Heiligen Geist erleuchtet werden

de geest van de tijd

der Zeitgeist

een boek vol geest en oorspronkelijkheid

ein sehr geistreiches und originelles Buch

4. geest (meningen, denkwijzen):

geest

Geist m

geest

Sinn m

in iems geest handelen

in jds Sinn(e) handeln

dit stuk is in de geest van Vondel geschreven

durch dieses Werk weht der Geist von Vondel

5. geest (wezen van hogere orde; verschijning):

geest

Geist m

6. geest (geleerde):

geest

Geist m

geest

Gelehrte(r) f(m)

een grote geest

ein großer Geist

hoe groter geest, hoe groter beest Sprichw

je gelehrter, je verkehrter Sprichw

7. geest (hoge zandgrond):

geest

Geest f nordd

zij zei iets in de geest van: …

sie sagte etw im Sinne von …

geeu·wen <geeuwde, h. gegeeuwd> [ɣewə(n)] VERB intr

geeuwen

gähnen

geef·ster SUBST f

geefster weibliche Form von gever

Siehe auch: gever

ge·ver <gever|s> [ɣevər] SUBST m

gever

Spender m

een gulle gever

ein großzügiger Spender