Übersetzungen für „nastepic“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

nastąpić [nastompitɕ]

nastąpić perf od następować

Siehe auch: następować

następować <‑puje; perf nastąpić> [nastempovatɕ] VERB intr

1. następować (stąpać):

następować na coś

auf etw Akk treten

2. następować (pojawiać się kolejno):

następować

aufeinander folgen

ciąg dalszy nastąpi

Fortsetzung folgt

3. następować:

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

erfolgen

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

eintreten

powiedział, co następuje...

er sagte Folgendes ...

następnie [nastempɲe] ADV

następnie

darauf[hin]

następnie

danach

następnie

dann

następnie

anschließend

najpierw..., a następnie...

zuerst ..., und dann ...

następnik <Gen ‑a, Pl ‑i> [nastempɲik] SUBST m

1. następnik LING:

następnik

Folgesatz m

następnik

Nachsatz m

2. następnik:

następnik PHILOS, MATH

Hinterglied nt

następnik implikacji

Hinterglied einer Implikation

3. następnik MUS:

następnik

Nachsatz m

następny [nastempnɨ] ADJ

następny

[nach]folgende(r, s)

następny

nächste(r, s)

następny

weitere(r, s)

następnego dnia

am nächsten [o. folgenden] Tag

następny proszę!

der Nächste m bitte!

następnym razem

nächstes Mal

następnym razem

beim nächsten Mal

następca (-czyni) <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [nastemptsa] SUBST m (f) dekl jak f w lp

następca (-czyni)

Nachfolger(in) m (f)

następca tronu

Thronfolger(in) m (f)

nastroić [nastroitɕ]

nastroić perf od nastrajać, stroić

Siehe auch: stroić , nastrajać

I . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB trans

1. stroić geh (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen ugs

2. stroić geh (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. MUS (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

Wendungen:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse ugs ] schneiden

II . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB intr geh (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; Imperf ‑rój> [stroitɕ] VERB refl geh (ubierać się)

stroić

sich Akk [aus]putzen

stroić

sich Akk herausputzen ugs

I . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERB trans

1. nastrajać (nadawać właściwy ton):

nastrajać głos, instrument

stimmen

2. nastrajać (usposabiać):

nastrajać

stimmen

nastrajać kogoś nieprzyjaźnie do kogoś

jdn gegen jdn feindlich stimmen

3. nastrajać (wprowadzać w pewien nastrój):

nastrajać

stimmen

nastrajać

in eine bestimmte Stimmung versetzen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn fröhlich stimmen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn in fröhliche Stimmung versetzen

II . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERB refl (usposabiać się)

nastrajać

sich Akk einstimmen

nastrajać się przychylnie do czegoś (człowiek)

sich Akk gegenüber etw Dat freundlich einstimmen [o. einstellen]

I . nastawiać <‑ia; Imperf ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] perf VERB trans

1. nastawiać (wysunąć):

nastawiać kołnierz

aufstellen

2. nastawiać (rozpocząć gotowanie):

nastawiać kawę, obiad

aufsetzen

3. nastawiać (wyregulować):

nastawiać budzik, radio, zegar

einstellen

nastawiać płytę

auflegen

nastawić ostrość aparatu fotograficznego

Bildschärfe der Fotokamera einstellen

nastawić odbiornik na stację

den Empfänger auf einen Sender einstellen

4. nastawiać (naprowadzić na właściwe miejsce):

nastawiać kość, ramię

einrenken

5. nastawiać (usposobić):

nastawić kogoś nieprzychylnie do kogoś

jdn gegen jdn negativ einstellen

6. nastawiać (przygotować):

nastawić coś pod kątem produkcji czegoś

etw auf Produktion von etw orientieren [o. ausrichten]

II . nastawiać <‑ia; Imperf ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] perf VERB refl

nastawiać się na coś

sich Akk auf etw Akk einstellen [o. ausrichten]

nastrzyc <‑yże> [nastʃɨts] VERB intr perf ugs

nastrzyc

viel schneiden [o. scheren]

nastrzępić <‑pi> [nastʃempitɕ] VERB intr perf

nastrzępić

ausfasern

nastrzępić

ausfransen

Wendungen:

nastrzępić sobie języka

sich den Mund fusselig reden

nastecznik <Gen ‑a, Pl ‑i> [nastetʃɲik] SUBST m meist Pl ZOOL

nastecznik

Wegwespe f

nastawiacz <Gen ‑a, Pl ‑e> [nastavjatʃ] SUBST m

1. nastawiacz TECH:

nastawiacz

Einrichter m

2. nastawiacz BAHN:

nastawiacz

Weichenwärter m

nastanie SUBST

Benutzereintrag

nastanie nt geh

Anbruch m

nastanie nt geh

Eintritt m

nastanie nt geh

Einbruch m

nagłe nastanie zimy nt

Wintereinbruch m

z nastaniem nocy

bei Einbruch der Nacht