Polnisch » Deutsch

Übersetzungen für „rozwinięciem“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

Ergebnis-Übersicht

rozwinięcie: Nomen
rozwidlenie: Nomen
rozwinięty: Adjektiv und Adverb
rozwiązanie: Nomen
rozwiesić: Transitives Verb
rozwiercać: Transitives Verb
rozwścieczać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
rozwścieczenie: Nomen
rozwinąć
rozwieść
rozwiert: Nomen
rozwieźć
rozwidlić
rozwierać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
rozwiewać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
rozwiertak: Nomen
rozwielitka: Nomen

Meintest du vielleicht: rozwinięcie , rozwidlenie , rozwścieczać , rozwiercić , rozwiesić , rozwiązanie , rozwinięty , rozwścieczenie , rozwielitka , rozwiertak , rozwiercać , rozwieszać , rozwiewać , rozwierać , rozwidlić , rozwieźć , rozwiert , rozwieść und rozwinąć

rozwinięcie <Gen ‑ia, kein Pl > [rozviɲeɲtɕe] SUBST nt

1. rozwinięcie GEO:

rozwinięcie biegu rzeki

Flussentwicklung f

2. rozwinięcie LIT:

rozwinięcie akcji

Handlungsentwicklung f

3. rozwinięcie MATH:

rozwinięcie dziesiętne

Dezimalentwicklung f

rozwidlenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [rozvidleɲe] SUBST nt geh (dróg)

rozwidlenie

rozwinięty [rozviɲentɨ] ADJ

rozwinięty

zdanie rozwinięte LING

zusammengesetzter Satz m

rozwiązanie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [rozvjow̃zaɲe] SUBST nt

1. rozwiązanie (wynik: zadania, zagadki, problemu):

rozwiązanie

Lösung f

problem czeka na rozwiązanie

das Problem nt muss noch gelöst werden

rozwiązanie konfliktu

Konfliktlösung f

2. rozwiązanie (unieważnienie: parlamentu, małżeństwa):

rozwiązanie

3. rozwiązanie MED:

rozwiązanie

4. rozwiązanie ARCHIT:

rozwiązanie

rozwiesić [rozvjeɕitɕ] perf, rozwieszać [rozvjeʃatɕ] <‑sza; Imperf ‑aj> VERB trans

rozwiercać <‑ca; Imperf ‑aj> [rozvjertsatɕ], rozwiercić [rozvjertɕitɕ] VERB trans perf

rozwiercać

rozwiercać dziurę w ścianie

ein Loch in der Wand aufbohren

I . rozwścieczać <‑cza; Imperf ‑aj; perf rozwścieczyć> [rozfɕtɕetʃatɕ] VERB trans

rozwścieczać

rozwścieczać

rozwścieczać

in Rage bringen

rozwścieczać

jego zachowanie rozwścieczyło ją

sein Verhalten nt brachte sie auf

II . rozwścieczać <‑cza; Imperf ‑aj; perf rozwścieczyć> [rozfɕtɕetʃatɕ] VERB refl

rozwścieczać

rozwścieczać

pies rozwścieczył się na kota

der Hund m wurde auf die Katze wütend

rozwścieczenie <Gen ‑ia, kein Pl > [rosfɕtɕetʃeɲe] SUBST nt (złość)

rozwścieczenie

Raserei f

rozwścieczenie

Wut f

rozwścieczenie

Zorn m

rozwinąć [rozvinoɲtɕ]

rozwinąć perf od rozwijać

Siehe auch: rozwijać

I . rozwijać <‑ja; perf rozwinąć> [rozvijatɕ] VERB trans

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; perf rozwinąć> [rozvijatɕ] VERB refl

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich Akk entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich Akk vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich Akk ausdehnen

rozwieść [rozvjeɕtɕ]

rozwieść perf od rozwodzić

Siehe auch: rozwodzić

I . rozwodzić <‑dzi; Imperf ‑odź; perf rozwieść> [rozvodʑitɕ] VERB trans

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter m hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; Imperf ‑odź; perf rozwieść> [rozvodʑitɕ] VERB refl

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić geh (mówić długo i szczegółowo):

sich Akk [weitschweifig] über etw Akk auslassen

weitschweifige Ausführungen über etw Akk machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwiert <Gen ‑u, Pl ‑y> [rozvjert] SUBST m MIN

Bohrloch nt

wykonać rozwiert

ein Bohrloch ausführen

rozwieźć [rozvjeɕtɕ]

rozwieźć perf od rozwozić

Siehe auch: rozwozić

rozwozić <‑zi; perf rozwieźć> [rozvoʑitɕ] VERB trans

rozwozić pocztę:

rozwidlić [rozvidlitɕ]

rozwidlić perf od rozwidlać

I . rozwierać <‑ra; Imperf ‑aj; perf rozewrzeć> [rozvjeratɕ] VERB trans

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; Imperf ‑aj; perf rozewrzeć> [rozvjeratɕ] VERB refl

sich auftun geh

drzwi rozwarły się

die Tür f tat sich auf geh

I . rozwiewać <‑wa; perf rozwiać> [rozvjevatɕ] VERB trans

1. rozwiewać (rozpraszać):

rozwiewać dym, mgłę

rozwiewać dym, mgłę

auseinander wehen

2. rozwiewać übtr (odsuwać):

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

in Nichts auflösen

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

3. rozwiewać:

rozwiewać (targać) (włosy)

rozwiewać (targać) (włosy)

II . rozwiewać <‑wa; perf rozwiać> [rozvjevatɕ] VERB refl

1. rozwiewać:

rozwiewać (rozpraszać się) (dym)

rozwiewać (mgła)

sich Akk auflösen

2. rozwiewać:

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich Akk zerstreuen

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich Akk in Nichts auflösen

rozwiertak <Gen ‑a, Pl ‑i> [rozvjertak] SUBST m TECH

Reibwerkzeug nt

rozwielitka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [rozvjelitka] SUBST f ZOOL

rozwielitka

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Seite auf Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski