Übersetzungen für „trafikerad“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

trafienie <Gen ‑nia, Pl ‑nia> [trafjeɲe] SUBST nt

trafienie

[Voll]treffer m

najwyższe trafienie w grze

Hauptgewinn m

I . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] perf VERB trans

trafiać (strzelić):

trafiać

treffen

Wendungen:

trafić w dziesiątkę

ins Schwarze treffen

na chybił trafił

wahllos

na chybił trafił

aufs Geratewohl ugs

trafiony strzałą Amora

von Amors Pfeil getroffen

II . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] perf VERB intr

1. trafiać (nie chybiać):

trafiać do czegoś/w coś

etw/in etw Akk treffen

trafić w dziesiątkę

ins Schwarze treffen übtr

2. trafiać meist perf (dotrzeć gdzieś):

trafić do domu

nach Hause gelangen

trafić do domu

den Weg nach Hause finden

coś trafia komuś do gustu

etw trifft jds Geschmack

coś trafia komuś do przekonania

etw überzeugt jdn

moje argumenty trafiają w próżnię

meine Argumente ntpl gehen ins Leere

trafić po nitce do kłębka

die Wahrheit finden

trafić po nitce do kłębka

etw entwirren

trafić na afisz

auf den Spielplan gelangen

trafić na ławę oskarżonych

auf die Anklagebank geraten

trafić z deszczu pod rynnę

vom Regen in die Traufe kommen

3. trafiać (znaleźć się gdzieś):

trafić do szpitala

ins Krankenhaus geraten [o. eingeliefert werden]

trafić do czyichś rąk

in jds Hände geraten

dobrze/źle trafić

Glück/Pech haben

4. trafiać meist perf (spotkać się z kimś/czymś):

trafić na kogoś

jdm begegnen

trafić na kogoś

jdn [an]treffen

trafić na coś

auf etw Akk stoßen [o. treffen]

trafił akurat na kolację

er kam gerade zum Abendessen

trafić na śnieżycę

in einen Schneesturm geraten

trafić na trop czegoś

jdm auf die Spur kommen

trafił swój na swego sprichw

er hat seinen Meister gefunden sprichw

trafiła kosa na kamień sprichw

er ist an den Rechten gekommen sprichw

5. trafiać (zjawić się w danym momencie):

trafić na moment, w którym...

den Moment erwischen, in dem ... ugs

trafić na moment, w którym...

in dem Moment auftauchen, in dem ...

III . trafiać <‑ia> [trafjatɕ], trafić [trafitɕ] perf VERB refl

1. trafiać:

trafiać (przydarzyć się) (gratka, okazja)

sich Akk ereignen

trafiło się jak ślepej kurze ziarnko sprichw

auch ein blindes Huhn nt findet ein Korn

2. trafiać (występować rzadko):

trafiać

gelegentlich vorkommen

trafiony [trafjonɨ] ADJ ugs

trafiony

treffend

trafiony

richtig

utrafiać <‑ia> [utrafjatɕ], utrafić [utrafitɕ] VERB intr perf geh

1. utrafiać meist perf (trafić):

utrafić w cel

das Ziel treffen

2. utrafiać nur perf (trafić w czyjeś upodobania):

utrafiać

[es richtig] treffen

utrafić w czyjś gust

jds Geschmack treffen

3. utrafiać nur perf (zdążyć dokładnie na czas):

utrafiać

es [rechtzeitig] schaffen

4. utrafiać nur perf (dokładnie wymierzyć):

utrafiać

es [richtig] treffen

5. utrafiać nur perf (odwzorować):

utrafiony portret

gut getroffenes Porträt nt

trafnie [trafɲe] ADV geh

trafnie

[zu]treffend

trafnie charakteryzować ludzi

Menschen treffend charakterisieren