Übersetzungen für „Bürodienst“ im Englisch » Polnisch-Wörterbuch

I . burden [ˈbɜ:dən, Am ˈbɜ:r-] SUBST

1. burden (load):

burden

ciężar m

2. burden (duty):

burden

ciężar m

financial/tax burden

obciążenie nt finansowe/podatkowe

3. burden form (theme):

burden

myśl f przewodnia

4. burden JUR:

a burden of proof

ciężar m dowodu

to discharge a burden of proof

przeprowadzić dowodzenie

II . burden [ˈbɜ:dən, Am ˈbɜ:r-] VERB trans

1. burden (load):

to burden sb with sth

obładowywać [perf obładować] kogoś czymś

2. burden (bother):

to burden sb with sth

obarczać [perf obarczyć] kogoś czymś

to burden sb with sth taxes

obciążać [perf obciążyć] kogoś czymś

burdensome [ˈbɜ:dənsəm, Am ˈbɜ:r-] ADJ form

burdensome

uciążliwy

burnt [bɜ:nt, Am bɜ:rnt] VERB

burnt Past, Part Perf of burn

Siehe auch: burn up , burn out , burn away , burn

I . burn up VERB trans

1. burn up (use):

burn up

spalać [perf spalić]

2. burn up (burn):

burn up

spalać [perf spalić]

3. burn up (be stronger):

to make a fire burn up

podsycać ogień

4. burn up AM ugs (make angry):

burn up

doprowadzać [perf doprowadzić] do białej gorączki

II . burn up VERB intr

1. burn up (be destroyed by fire):

burn up

spalać [perf spalić] się

2. burn up (feel constantly):

to burn up with hatred

pałać nienawiścią

he was burnt up with guilt

trawiło go poczucie winy

I . burn out VERB intr

1. burn out fire:

burn out

dopalać [perf dopalić] się

2. burn out engine, fuse:

burn out

spalać [perf spalić] się

II . burn out VERB trans

1. burn out (stop burning):

the fire burnt itself out

ogień dopalił się

2. burn out (destroy):

to burn sth out

spalać [perf spalić] coś

3. burn out (ruin health):

to burn oneself out

wykańczać [perf wykończyć] się

4. burn out (use up energy):

to burn oneself out

wypalać [perf wypalić] się

I . burn away VERB intr

burn away

spalać [perf spalić] się

burn away candle, fire

wypalać [perf wypalić] się

II . burn away VERB trans

burn away

palić [perf s-]

burn away grass

wypalać [perf wypalić]

I . burn <burnt, burnt [or -ed, -ed]> [bɜ:n, Am bɜ:rn] VERB intr

1. burn house:

burn

palić się [perf s-]

paper burns easily

papier dobrze się pali

2. burn meat, milk:

burn

przypalać [perf przypalić] się

3. burn (injure skin):

burn

oparzyć się

her skin burns easily

jej skóra jest podatna na oparzenia

4. burn (be on):

burn

palić się

he left the lights burning

zostawił zapalone światła

5. burn (long):

he was burning to climb

palił się do wspinaczki

6. burn (feel emotion strongly):

to be burning with desire/passion

pałać żądzą/namiętnością

to be burning with anger/shame

płonąć gniewem/ze wstydu

7. burn (be feverish):

burn

być rozpalonym

8. burn fuel:

burn

spalać [perf spalić] się

II . burn <burnt, burnt [or -ed, -ed]> [bɜ:n, Am bɜ:rn] VERB trans

1. burn (destroy with fire):

burn

palić [perf s-]

burnt alive

spalony żywcem

the house was burnt to the ground

dom doszczętnie się spalił

2. burn meat, milk:

burn

przypalać [perf przypalić]

3. burn skin:

burn

parzyć [perf po-]

4. burn fuel:

burn

spalać [perf spalić]

III . burn [bɜ:n, Am bɜ:rn] SUBST

1. burn (injury):

burn

oparzenie nt

2. burn (mark):

burn

wypalona dziura f

I . burst [bɜ:st, Am bɜ:rst] SUBST

1. burst (split):

burst

pęknięcie nt

2. burst (explosion):

burst

wybuch m

3. burst (spell):

burst of anger, laughter

wybuch m

burst of activity

gwałtowny wzrost m

burst of energy

przypływ m

burst of speed

zryw m

burst of applause

burza f oklasków

burst of machine-gun fire

salwa f z karabinu maszynowego

to work in bursts

pracować zrywami

II . burst <burst, burst [or AM a. -ed, -ed]> [bɜ:st, Am bɜ:rst] VERB intr

1. burst (break apart):

burst

pękać [perf pęknąć]

2. burst:

to burst open door, lid

gwałtownie się otwierać [perf otworzyć]

3. burst (explode):

burst

wybuchać [perf wybuchnąć]

4. burst (be eager):

to be bursting to do sth

bardzo pragnąć coś zrobić

5. burst (be full of):

to be bursting with curiosity

umierać z ciekawości

bursting with pride

dumny jak paw

Wendungen:

I'm bursting

muszę do toalety

III . burst <burst, burst [or AM a. -ed, -ed]> [bɜ:st, Am bɜ:rst] VERB trans

burst

przebijać [perf przebić]

burst dam

przerywać [perf przerwać]

burst pipe

rozrywać [perf rozerwać]

to burst the door open

wyważać [perf wyważyć] drzwi

the river burst its banks

rzeka wystąpiła z brzegów

burning [ˈbɜ:nɪŋ, Am ˈbɜ:rn-] ADJ

1. burning (on fire):

burning

płonący

burning

palący się

2. burning (intense, urgent):

burning

palący

burning desire, wish

nieodparty

3. burning (stinging):

burning

palący

burning eyes, skin

piekący

burnish VERB

Benutzereintrag

burnish

polerować; nadawać połysk