Übersetzungen für „hackles“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . hạcken [ˈhakən] VERB trans

1. hacken (zerkleinern):

hacken Petersilie

siekać [perf po‑]

hacken Holz

rąbać [perf po‑]

etw klein hacken

posiekać coś

etw in Stücke hacken

porąbać coś na kawałki

2. hacken Boden (auflockern):

hacken

spulchniać [perf spulchnić]

3. hacken (mit Hacke herstellen):

ein Loch im Eis hacken

wyrąbywać [perf wyrąbać] dziurę w lodzie

II . hạcken [ˈhakən] VERB intr

1. hacken (stechen):

[nach jdm/etw] hacken (Vogel)

dziobać [perf dziobnąć] [kogoś/coś]

2. hacken (den Boden bearbeiten):

im Garten hacken

motykować w ogrodzie ugs

3. hacken ugs COMPUT:

hacken

włamywać [perf włamać] się do komputera

das Hacken

włam[yw]anie nt się do komputera

Hạcke <‑, ‑n> [ˈhakə] SUBST f

1. Hacke (Ferse, Strumpf-, Sockenteil):

Hacke

pięta f

2. Hacke (Absatz):

Hacke

obcas m

sich Dat die Hacken nach etw ablaufen

zedrzeć sobie obcasy w poszukiwaniu czegoś

3. Hacke (Werkzeug):

Hacke

motyka f

4. Hacke A:

Hacke

siekiera f

Hạcker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈhakɐ] SUBST m(f) ugs (Computerpirat)

Hacker(in)

ha[c]ker m

sie ist Hackerin

ona jest ha[c]kerem

Wales <‑, kein Pl > [wɛɪls] SUBST nt

Wales

Walia f

wạcklig ADJ ADV

wacklig → wackelig

Siehe auch: wackelig

I . wạckelig [ˈvakəlɪç] ADJ

1. wackelig (nicht stabil):

wackelig Stuhl

kulawy

wackelig Stuhl

chwiejący się

wackelig Leiter

chybotliwy

wackelig Konstruktion

chwiejny

er ist noch wackelig auf den Beinen

on się jeszcze chwieje na nogach

2. wackelig (nicht überzeugend):

wackelig Argument, Begründung

wątpliwy

3. wackelig ugs (nicht sicher):

wackelig Finanzlage

zachwiany

wackelig Angelegenheit

niepewny

II . wạckelig [ˈvakəlɪç] ADV

1. wackelig (nicht stabil):

wackelig Tisch

chwiejący się

wackelig Zahn

ruszający się

wackelig Zahn

chwiejący się

wackelig stehen

być niestabilnym

wackelig stehen

stać chwiejnie

2. wackelig ugs (nicht sicher):

wackelig stehen (Firma)

stać u progu bankructwa

wackelig stehen (Schüler)

być zagrożonym ugs

hạllen [ˈhalən] VERB intr

1. hallen:

hallen (schallen) (Schrei)

rozbrzmiewać

hallen (Stimme, Schuss)

rozlegać [perf rozlec] się

2. hallen (nachhallen, widerhallen: Schritte):

hallen

odbijać [perf odbić] się echem