Übersetzungen für „bendeleden“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

be·kle·den <bekleedde, h. bekleed> [bəkledə(n)] VERB trans

1. bekleden:

bekleden (bedekken)

bekleiden

bekleden (bedekken)

umkleiden

bekleden (bedekken)

verkleiden

bekleden (met stof)

ausschlagen

stoelen bekleden

Stühle polstern

een wand bekleden met jute

eine Wand mit Jute bespannen

2. bekleden (uitoefenen, bezetten):

bekleden

bekleiden

bekleden

innehaben ausfüllen

een leerstoel bekleden

einen Lehrstuhl innehaben

be·ne·den¹ [bənedə(n)] ADV

beneden

unten

beneden komen

herunterkommen

naar beneden

hinunter

naar beneden

herunter

iem naar beneden halen übtr

jdn schlechtmachen

beneden wonen

parterre wohnen

be·na·de·len <benadeelde, h. benadeeld> [bənadelə(n)] VERB trans

benadelen

benachteiligen

benadelen (schade berokkenen)

schädigen

benadelen (schade berokkenen)

schaden +Dat

benadelen (nadelig beïnvloeden)

beeinträchtigen

zijn gezondheid benadelen

seiner Gesundheit schaden

be·no·digd·he·den [bənodəxthedə(n)] SUBST Pl

benodigdheden

Bedarf m

benodigdheden

Benötigte(s) nt

benodigdheden

Erforderliche(s) nt

ge·gle·den VERB

gegleden volt. deelw. van glijden

Siehe auch: glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VERB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur übtr

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander übtr

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

in·kle·den <kleedde in, h. ingekleed> [ɪŋkledə(n)] VERB trans

inkleden

einkleiden

hij wist zijn smoes aardig in te kleden

er hat sich seine Ausrede gut zurechtgelegt

ont·le·den <ontleedde, h. ontleed> [ɔntledə(n)] VERB trans

1. ontleden:

ontleden (in delen scheiden)

zergliedern

ontleden (dier, lijk)

zerlegen

ontleden med.

sezieren

een bloem ontleden

eine Blume zergliedern

2. ontleden (de afzonderlijke delen beschouwen):

ontleden

zergliedern

ontleden taalk.

zerlegen

een gedicht ontleden

ein Gedicht analysieren

3. ontleden (analyseren):

ontleden

analysieren

iems karakter ontleden

jds Charakter analysieren

ver·le·den¹ [vərledə(n)] SUBST nt geen Pl

verleden

Vergangenheit f

dat behoort tot het verleden

das gehört der Vergangenheit an

in het grauwe [o. grijze ] [o. verre ] verleden

in grauer Vorzeit

de vlucht in het verleden

die Flucht in die Vergangenheit

iems verleden nagaan

Erkundigungen über jds Vorleben einziehen

het verleden van de verdachte

das Vorleben des Angeklagten

aan·kle·den <kleedde aan, h. aangekleed> [aŋkledə(n)] VERB trans

1. aankleden (kleding aantrekken):

aankleden

ankleiden

2. aankleden (versieren):

aankleden

dekorieren

een verhaal mooi aankleden

eine Geschichte ausschmücken

3. aankleden (inrichten):

aankleden

ausstatten

ont·kle·den <ontkleedde, h. ontkleed> [ɔntkledə(n)] VERB trans

ontkleden

ausziehen

ontkleden

auskleiden

ontkleden

entkleiden form

ver·kle·den <verkleedde, h. verkleed> [vərkledə(n)] VERB trans

1. verkleden (omkleden):

verkleden

umziehen

ik ga me verkleden

ich werde mich mal umziehen

2. verkleden (vermommen):

verkleden

verkleiden

verkleden

kostümieren

hij was als vrouw verkleed

er war als Frau verkleidet

jongst·le·den [jɔŋstledə(n)] ADJ

jongstleden

letzte(r, s)

jongstleden

vorige(r, s)

in januari jongstleden

im Januar dieses Jahres

jongstleden woensdag [o. woensdag jongstleden]

letzten [o. vorigen] Mittwoch

af·kle·den <kleedde af, h. afgekleed> [ɑfkledə(n)] VERB intr

afkleden

schlank machen

om·ˈkle·den¹ <omkleedde, h. omkleed> [ɔmkledə(n)] VERB trans

omkleden

umkleiden

omkleden

überziehen

de harde waarheid tactvol omkleden

die harte Wahrheit taktvoll in Worte fassen

over·le·den¹ [ovərledə(n)] ADJ

overleden

verstorben

uit·kle·den <kleedde uit, h. uitgekleed> [œytkledə(n)] VERB trans (kleding)

uitkleden

ausziehen

uitkleden

auskleiden form

uitkleden

entkleiden form

een voorstel uitkleden übtr

einen Vorschlag verwässern

zich uitkleden

sich ausziehen

zich uitkleden

sich auskleiden

iem tot op het hemd uitkleden (afzetten)

jdn bis aufs Hemd ausziehen übtr

be·ne·den·ste [bənedə(n)stə] SUBST nt geen Pl

benedenste (van meer dan twee)

Unterste(s) nt

benedenste (van twee)

Untere(s) nt