Übersetzungen für „houzee“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

hou·weel <hou|welen> [hɑuwel] SUBST nt

1. houweel (pik):

houweel

Pickel m

2. houweel landb.:

houweel

Hacke f

hoe·zeer [huzer] KONJ

hoezeer

wie sehr

hoezeer

sosehr

hoezeer het mij ook spijt

so leid es mir tut

hoezeer ik ook medelijden met u heb, toch kan ik u niet helpen

sosehr ich auch Mitleid mit Ihnen habe, ich kann Ihnen nicht helfen

house [hɑus] SUBST f geen Pl

house

House m kein Pl

house

Housemusic f kein Pl

hou·den¹ <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] VERB intr

1. houden:

houden (liefhebben)

lieben

houden (iets)

mögen

wij houden van elkaar

wir lieben uns

niet van dansen/cognac houden

Tanzen/Kognak nicht mögen

2. houden (niet loslaten; het niet begeven):

houden

halten

het ijs houdt nog niet

das Eis hält noch nicht

deze knoop houdt niet

dieser Knopf hält nicht

hou·ten [hɑutə(n)] ADJ

houten

hölzern

houten

Holz-

houten

holz-

het houten beeldje

das Schnitzbild

de houten betimmering

die Holzverkleidung

het houten hek [o. de houten schutting ]

der Lattenzaun

een houten Klaas

ein hölzerner Typ

de houten vloer

der Holz(fuß)boden

hou·wen <hieuw/houwde, h. gehouwen> [hɑuwə(n)] VERB trans

houwen

hauen

hou·der <houder|s> [hɑudər] SUBST m

1. houder:

houder (bezitter, beheerder)

Inhaber m

houder (van prijs, titel)

Träger m

houder (van auto)

Besitzer m

houder (exploitant)

Betreiber m

houder (van dieren)

Halter m

de houder van een bank van lening

der Inhaber eines Leihhauses

de houder van een cheque

der Scheckinhaber

de houder van een paspoort

der Inhaber eines Passes

2. houder (iem die bijhoudt):

houder

Führer m

de houder van een dagboek

der Führer eines Tagebuchs

de houder van het kasboek econ.

der Kassenbuchführer

3. houder (om iets in te bewaren):

houder

Behälter m

4. houder (om iets mee vast te klemmen):

houder

Halter m

hout·je <houtje|s> [hɑucə] SUBST nt

houtje

Hölzchen nt

houtje (stokje)

Holzstäbchen nt

iets op eigen houtje doen übtr

etw auf eigene Faust tun

op een houtje bijten übtr

nichts zu beißen (und zu brechen) haben

ho·zen¹ <hoosde, h. gehoosd> [hozə(n)] VERB trans ((water) uit een vaartuig scheppen)

hozen

schöpfen

hor·zel <horzel|s> [hɔrzəl] SUBST f (soort wesp)

horzel

Hornisse f