Übersetzungen für „voorkeurstem“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

voor·keur <voorkeur|en> [vorkør] SUBST f

voorkeur

Vorzug m

mijn voorkeur gaat uit naar …

ich bevorzuge …

ik geef er de voorkeur aan, te wachten

ich ziehe es vor, zu warten

de voorkeur geven aan iets/iem

einer Sache/jdm den Vorzug geben

de voorkeur geven aan iets/iem

etw/jdn bevorzugen

het recht van voorkeur

das Bezugsrecht

voor·keur·spel·ling <voorkeurspelling|en> [vorkørspɛlɪŋ] SUBST f

voorkeurspelling

≈ bevorzugte Schreibweise f

voor·stel <voorstel|len> [vorstɛl] SUBST nt

voorstel

Vorschlag m

voorstel (ambtelijk, officieel)

Antrag m

een voorstel afstemmen [o. verwerpen ]

einen Antrag verwerfen

iem een voorstel doen

jdm einen Vorschlag machen

op voorstel van

auf Antrag [o. Vorschlag] von

een voorstel tot wetswijziging indienen

einen Antrag zur Gesetzesänderung einbringen

voor·kau·wen <kauwde voor, h. voorgekauwd> [vorkɑuwə(n)] VERB trans ook übtr

voorkauwen

vorkauen

don·der·stem <donderstem|men> [dɔndərstɛm] SUBST f

donderstem

Donnerstimme f

voor·deur <voordeur|en> [vordør] SUBST f

voordeur

Haustür f

voordeur

Eingangstür f

voordeur (werkelijk vooraan)

Vordertür f

voor·be·stem·men <bestemde voor, h. voorbestemd> [vorbəstɛmə(n)] VERB trans

voorbestemmen

vor(her)bestimmen

voor·stand·ster SUBST f

voorstandster weibliche Form von voorstander

Siehe auch: voorstander

voor·stan·der <voorstander|s> [vorstɑndər] SUBST m

voorstander

Befürworter m

voorstander (sterker)

Verfechter m

voor- en tegenstanders

Befürworter und Gegner

voor·keurs·be·han·de·ling <voorkeursbehandeling|en> [vorkørzbəhɑndəlɪŋ] SUBST f

voorkeursbehandeling

Sonderbehandlung f

voor·ken·nis [vorkɛnɪs] SUBST f geen Pl

voorkennis

Vorwissen nt

voor·kant <voorkant|en> [vorkɑnt] SUBST m

voorkant

Vorderseite f

voorkant (van gebouw)

Vorderfront f

ˈvoor·ko·men¹ [vorkomə(n)] SUBST nt geen Pl

voorkomen

Aussehen nt

voorkomen

Äußere(s) nt

hij heeft een innemend voorkomen

er hat ein einnehmendes Äußeres

voor·on·der·stel·len <vooronderstelde, h. voorondersteld> [vorɔndərstɛlə(n)] VERB trans

vooronderstellen

voraussetzen

vooronderstellen

annehmen

vooronderstellen (m.b.t. iets negatiefs)

unterstellen

voor·stad <voor|steden> [vorstɑt] SUBST f

voorstad

Vorstadt f

voorstad

Vorort m