Niederländisch » Deutsch

wil·len1 <wou/wilde, h. gewild> [wɪlə(n)] VERB mod Aux

wil·lens [wɪləns] ADV

1. willens (met opzet):

2. willens (bereidwillig):

wil·loos <willoze, willozer, meest willoos> [wɪlos] ADJ

wil·de <wilde|n> [wɪldə] SUBST m en f

1. wilde (primitief volk):

Wilde(r) f(m)

2. wilde (wildebras):

wil·lig <willige, williger, willigst> [wɪləx] ADJ

1. willig (gehoorzaam):

2. willig (bereid):

rai·son [rɛːzɔ̃]

à raison van
zum Preis von

mai·son <maison|s> [mɛzɔ̃] SUBST nt

wilg <wilg|en> [wɪlx] SUBST m

wil·de·man [wɪldəmɑn] SUBST m geen Pl

1. wildeman (wild mens):

Wilde(r) m

2. wildeman (driftkop):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski