Übersetzungen für „vorüberdonnern“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

over·don·de·ren <overdonderde, h. overdonderd> [ovərdɔndərə(n)] VERB trans

overdonderen

verblüffen

overdonderd keek hij toe

verdutzt schaute er zu

hij overdonderde haar met een stortvloed van woorden

≈ sein Wortschwall verschlug ihr den Atem

won·der·doe·ner <wonderdoener|s> [wɔndərdunər] SUBST m

wonderdoener

Wundertäter m

sche·mer·don·ker [sxemərdɔŋkər] SUBST nt geen Pl

schemerdonker

Halbdunkel nt

schemerdonker

Dämmerlicht nt

be·ton·ne·ren <betonneerde, h. gebetonneerd> [bətɔnerə(n)] VERB trans

betonneren

betonieren

over·doen <deed over, h. overgedaan> [ovərdun] VERB trans

1. overdoen (nog eens doen):

overdoen

wiederholen

overdoen

noch einmal tun

overdoen

noch einmal machen

een examen overdoen

eine Prüfung wiederholen

2. overdoen:

overdoen (verkopen)

verkaufen

overdoen (voor weinig geld)

abgeben

zijn meubels aan een vriend overdoen

seine Möbel einem Freund verkaufen

3. overdoen:

overdoen (van het ene in het andere doen, overgieten: vloeistof)

umgießen

overdoen (van het ene in het andere doen, overgieten: vaste stof)

umschütten

overdoen (van het ene in het andere doen, overpakken)

umpacken

ver·do·ven <verdoofde, h. verdoofd> [vərdovə(n)] VERB trans

verdoven

betäuben

het verdovende middel (drugs)

das Rauschgift

het verdovende middel med.

das Betäubungsmittel

aan verdovende middelen verslaafd zijn

drogensüchtig sein

plaatselijk verdoofd

örtlich betäubt

het verdriet verdoofde hem übtr

der Kummer betäubte ihn

on·der·doen¹ <deed onder, h. ondergedaan> [ɔndərdun] VERB intr (de mindere zijn)

onderdoen

unterlegen sein

voor iem onderdoen

jdm unterlegen sein

in bekwaamheid voor niemand onderdoen

an Tüchtigkeit niemandem nachstehen

ver·doe·men <verdoemde, h. verdoemd> [vərdumə(n)] VERB trans

verdoemen

verdammen

ver·dom·men <verdomde, h. verdomd> [vərdɔmə(n)] VERB trans

1. verdommen (vertikken):

verdommen

sich weigern

dat verdom ik

ich denke nicht daran

2. verdommen (schelen):

verdommen

völlig wurs(ch)t sein

ver·dor·ren¹ <verdorde, i. verdord> [vərdɔrə(n)] VERB intr (dor worden)

verdorren

verdorren

verdorren

ausdorren

verdorren

ausdörren

verdorde bladeren

verdorrte Blätter Pl

ver·dor·ven <verdorven, verdorvener, verdorvenst> [vərdɔrvə(n)] ADJ

verdorven

verdorben

verdorven

verworfen

een verdorven mens

ein verdorbener Mensch