Übersetzungen für „beet“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

beet¹ <beten> [bet] SUBST f (biet)

beet

Rübe f

beet² VERB

beet 3. Pers Sg Imperf van bijten¹, bijten²

Siehe auch: bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB intr

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten übtr

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten übtr

auf Granit beißen

van zich af bijten form

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

beet³ <beten> [bet] SUBST m

1. beet (daad van bijten):

beet

Biss m

2. beet (afgebeten stuk):

beet

Bissen

beet

Happen m ugs

3. beet:

beet (wond door bijten ontstaan)

Biss m

beet (wond door bijten ontstaan)

Bisswunde f

beet (insecten)

Stich m

Beispielsätze für beet

hij heeft beet (vissen)

er hat einen Fisch an der Angel

hij heeft het flink beet übtr (verkouden, verliefd)

es hat ihn tüchtig erwischt

hij beet aan de angel übtr

er biss an

een slag van de molen beet hebben übtr ugs

einen Klaps [o. Schlag] haben