Übersetzungen für „genauerem“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ge·ne·re·ren <genereerde, h. gegenereerd> [ɣenərerə(n)] VERB trans (met behulp van een algoritme voortbrengen)

genereren

generieren

ge·ne·ren¹ <geneerde zich, h. zich gegeneerd> [ʒənerə(n)] VERB wk ww

generen zich generen (schamen):

generen

sich genieren

geneer je niet!

tu dir keinen Zwang an!

ge·na·geld [ɣənaɣəlt] ADJ

als aan de grond genageld

wie angewurzelt

ge·na·de [ɣənadə] SUBST f geen Pl

1. genade (gratie):

genade

Gnade f

de genade van God

die Gnade Gottes

genade voor recht laten gelden

Gnade vor Recht ergehen lassen

2. genade rel.:

genade

Gnade f

genade

Erbarmen nt

Koning bij [o. door ] Gods genade

König von Gottes Gnaden

3. genade (vergiffenis):

genade

Gnade f

genade

Vergebung f

aan iems genade overgeleverd zijn

jdm auf Gnade und [o. oder] Ungnade ausgeliefert sein

om genade smeken

um Gnade flehen

iem genade schenken/vragen

jdm gnädig sein/jdn um Gnade bitten

4. genade (gunstbewijs):

genade

Gnade f

genade

Gunst m

genade vinden bij iem/in iems ogen

vor jds Augen Gnade finden

goeie [o. grote ] genade!

(ach) du liebe Güte! ugs

ge·na·zen VERB

genazen 3. Pers Pl Imperf van genezen¹, genezen²

Siehe auch: genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen³ VERB

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen² <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] VERB trans (beter doen worden)

genezen

heilen

genezen

kurieren

ge·ne·zen¹ <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] VERB intr

genezen (beter worden)

gesund werden

genezen (beter worden)

genesen form

genezen (wond, kwaal)

heilen

genezen (wond)

verheilen

een goed genezen snee

ein gut verheilter Schnitt

ge·ne·gen¹ <genegener, genegenst> [ɣəneɣə(n)] ADJ

1. genegen (bereid):

genegen

geneigt

genegen

bereit

hij is niet genegen toestemming te geven

er ist nicht bereit einzuwilligen

2. genegen (welwillend):

genegen

wohlgesinnt

genegen

freundlich gesinnt

zijn verzoek vond een genegen oor

mit seiner Bitte stieß er auf offene Ohren

iem genegen zijn

jdm freundlich gesinnt sein

ge·noe·gen <genoegen|s> [ɣənuɣə(n)] SUBST nt

1. genoegen (voldoening):

genoegen

Zufriedenheit f

genoegen nemen met iets (met instemming)

mit etw Dat zufrieden sein

genoegen nemen met iets (min of meer gedwongen)

sich mit etw Dat begnügen

2. genoegen (plezier):

genoegen

Vergnügen nt meist Sg

genoegen

Freude f

iem een genoegen doen

jdm einen Gefallen tun

het doet mij genoegen

das freut mich

met wie heb ik het genoegen?

mit wem spreche ich bitte?

de genoegens van het leven

die Freuden des Lebens

met genoegen

mit Vergnügen

genoegen in iets scheppen

Gefallen an etw Dat finden

het was mij een waar genoegen

es war mir ein großes Vergnügen

ge·ne·ra·li·se·ren <generaliseerde, h. gegeneraliseerd> [ɣenəralizerə(n)] VERB trans

generaliseren

generalisieren

generaliseren

verallgemeinern

ge·na·de·loos <genadeloze, genadelozer, genadeloost> [ɣənadəlos] ADJ

genadeloos

gnadenlos

ge·na·de·slag <genadeslag|en> [ɣənadəslɑx] SUBST m ook übtr

genadeslag

Gnadenstoß m