Übersetzungen für „Übrige“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

ubranie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [ubraɲe] SUBST nt

1. ubranie (ubiór):

ubranie

Kleidung f

ubranie robocze [lub ochronne]

Schutzkleidung f

ubranie robocze [lub ochronne]

Schutzanzug m

ubranie na co dzień

Alltagskleidung f

ubranie wizytowe [lub wyjściowe]

Ausgehkleidung f

ubranie odświętne

Festkleidung f

ubranie szyte na miarę

Maßkleidung f

ubranie leży na kimś źle/dobrze [lub jak ulał]

die Kleidung sitzt bei jdm schlecht/wie angegossen ugs

2. ubranie (garnitur):

ubranie

Anzug m

ubrać [ubratɕ]

ubrać perf od ubierać

Siehe auch: ubierać

I . ubierać <‑ra; perf ubrać> [ubjeratɕ] VERB trans

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; perf ubrać> [ubjeratɕ] VERB refl

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich Akk anziehen

2. ubierać meist impf (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich Akk geschmackvoll [o. schick] kleiden

ubrany [ubranɨ] ADJ

ubrany

angezogen

ubrany

gekleidet

ubrany w coś

in etw Akk gekleidet

on jest ubrany w garnitur

er hat einen Anzug an

ubrany jak lalka ugs

wie aus dem Ei gepellt ugs

ubić [ubitɕ]

ubić perf od ubijać

Siehe auch: ubijać

I . ubijać <‑ja; Imperf ‑aj; perf ubić> [ubijatɕ] VERB trans

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać ugs (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; Imperf ‑aj; perf ubić> [ubijatɕ] VERB refl ugs

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

I . ubiec [ubjets] perf, ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] perf, ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> VERB trans (wyprzedzać)

ubiec kogoś

jdm zuvorkommen

starałem się o tę posadę, ale on ubiegł mnie

ich bemühte mich um diesen Posten, aber er kam mir zuvor

II . ubiec [ubjets] perf, ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] perf, ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> VERB intr geh

ubiec (mijać) (czas, lata)

vergehen

ubiec (mijać) (czas, lata)

verstreichen geh

III . ubiec [ubjets] perf, ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] perf, ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> VERB refl nur imper

1. ubiec (starać się):

ubiegać się o coś

sich Akk um etw bewerben [o. bemühen]

ubiegać się o czyjeś względy

sich Akk um jds Wohlwollen bemühen

2. ubiec (kandydować):

ubiegać się o prezydenturę

sich Akk um das Amt des Präsidenten bewerben

ubiór <Gen ‑ioru, Pl ‑iory> [ubjur] SUBST m

ubiór

Kleidung f

ubiór

Anzug m

ubiór wiosenny

Frühlingskleidung f

staranny ubiór

saubere Kleidung

ubogi <uboższy> [ubogi] ADJ geh

1. ubogi (biedny):

ubogi człowiek

arm

ubogi człowiek

mittellos

2. ubogi (marny):

ubogi strój

ärmlich

ubogi strój

schäbig

3. ubogi (nieobfitujący):

ubogi w coś

arm an etw Dat

informacja uboga w fakty

die Information f ist nicht faktengestützt

ubogie słownictwo

ärmlicher Wortschatz m

krajobraz ubogi w zieleń

karge Landschaft f

ubogo [ubogo] ADV geh

1. ubogo (biednie):

ubogo mieszkać, żyć

ärmlich

2. ubogo (skromnie):

ubogo ilustrowany

wenig

ubogo ilustrowany

spärlich

ubocze <Gen ‑cza, Pl ‑cza> [ubotʃe] SUBST nt

mieszkać/stać na uboczu

abseits wohnen/stehen

Wendungen:

trzymać się na uboczu

sich Akk abseits halten

trzymać się na uboczu

abseits stehen