Übersetzungen für „mijaÄ“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . mijać <mija; perf minąć> [mijatɕ] VERB trans (ominąć)

mijać coś/kogoś (idąc)

an jdm/etw vorbeigehen

mijać coś/kogoś (jadąc)

an jdm/etw vorbeifahren

kara cię nie minie

du kommst nicht unbestraft [o. straflos] davon

kara cię nie minie

du wirst der Strafe nicht entkommen

II . mijać <mija; perf minąć> [mijatɕ] VERB intr

mijać (upływać) (czas)

vergehen

mijać (upływać) (czas)

verstreichen geh

mijać (ból)

nachlassen

mijać (ból)

abklingen

Wendungen:

minąć jak z bicza trzasł

wie im Fluge vergehen

III . mijać <mija; perf minąć> [mijatɕ] VERB refl

1. mijać:

mijać (idąc)

aneinander vorbeigehen

mijać (jadąc)

aneinander vorbeifahren

minęliśmy się [o kilka minut]

wir haben uns [um einige Minuten] verpasst

2. mijać (rozmijać się):

to się mija z celem

das verfehlt das Ziel

to się mija z celem

das geht am Ziel vorbei

minąć się z powołaniem

seinen Beruf verfehlen

mijać się z prawdą (człowiek)

nicht die reine Wahrheit sagen

mijać się z prawdą (informacja)

nicht der Wahrheit entsprechen

mijanka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [mijanka] SUBST f ugs (miejsce na drodze umożliwiające swobodne wymijanie się pojazdów)

mijanka

Ausweichstelle f

I . omijać <‑ja> [omijatɕ], ominąć [ominoɲtɕ] perf VERB trans

1. omijać (wymijać):

omijać

vorbeifahren

2. omijać nur imper (nie utrzymywać kontaktów):

omijać sąsiadów

die Nachbarn meiden

omijać sąsiadów

den Nachbarn aus dem Weg gehen

3. omijać (unikać):

omijać przeszkody, niebezpieczeństwa

vermeiden

4. omijać (nie przestrzegać):

omijać zakaz, prawo

umgehen

5. omijać (nie dostać awansu):

ominął go awans

er wurde bei der Beförderung übergangen

nie ominie go kara

er wird der Strafe nicht entgehen

II . omijać <‑ja> [omijatɕ], ominąć [ominoɲtɕ] perf VERB refl

1. omijać (przechodzić obok siebie nie dotykając się):

omijać

einander ausweichen

2. omijać (nie chcieć się wzajemnie spotkać):

omijać

einander meiden

omijać

einander aus dem Weg gehen

omijać się z daleka

sich Dat im weiten Bogen ausweichen

minjan <Gen ‑u, Pl ‑y> [miɲjan] SUBST m REL

minjan

Minjan m

żmijka <Gen ‑ki, Pl ‑ki> [ʒmijka] SUBST f

żmijka Dim od żmija

żmijka

kleine Viper f

łańcuszek typu „żmijka”

Schlangenkette f

Siehe auch: żmija

żmija <Gen ‑ii, Pl ‑je> [ʒmija] SUBST f

1. żmija ZOOL:

żmija

Viper f

żmija

Otter f

żmija zygzakowata

Kreuzotter f

jadowity jak żmija

giftig wie eine Schlange f

2. żmija abw:

żmija (człowiek podstępny)

Ratte f abw ugs

żmija (kobieta przebiegła)

Schlange f abw

wyhodować żmiję na własnym łonie [lub na własnej piersi]

eine Natter [o. Schlange] am Busen nähren übtr

żmija <Gen ‑ii, Pl ‑je> [ʒmija] SUBST f

1. żmija ZOOL:

żmija

Viper f

żmija

Otter f

żmija zygzakowata

Kreuzotter f

jadowity jak żmija

giftig wie eine Schlange f

2. żmija abw:

żmija (człowiek podstępny)

Ratte f abw ugs

żmija (kobieta przebiegła)

Schlange f abw

wyhodować żmiję na własnym łonie [lub na własnej piersi]

eine Natter [o. Schlange] am Busen nähren übtr

misja <Gen ‑ji, Pl ‑je> [misja] SUBST f

1. misja (posłannictwo):

misja

Sendung f geh

misja

Mission f geh

2. misja (przedstawicielstwo państwa):

misja dyplomatyczna

diplomatische Vertretung f

3. misja meist Pl REL:

misja

Mission f

nijak [ɲijak] PRON ugs

nijak

keineswegs

nijak

auf keinerlei Weise

nijak nie mogę zasnąć

ich kann überhaupt nicht einschlafen

pijać <‑ja; Imperf ‑aj> [pijatɕ] VERB trans geh

pijać

[regelmäßig] trinken

codziennie pijać herbatę

täglich Tee trinken

I . pijak (-aczka) <Gen ‑a, Pl ‑acy [lub ‑i]> [pijak] SUBST m (f)

pijak (-aczka)

Trinker(in) m (f)

pijak (-aczka)

Säufer(in) m (f) abw ugs

II . pijak (-aczka) [pijak] ADV

po pijaku

betrunken

po pijaku

im Suff ugs

spowodował wypadek po pijaku

er verursachte betrunken im Suff einen Unfall

pijak (-aczka)

im Suff

pijar <Gen ‑a, Pl ‑arzy> [pijar] SUBST m REL

1. pijar Pl (zakon):

pijarzy

Piaristen mpl

2. pijar (członek tego zakonu):

pijar

Piarist m

mijanie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [mijaɲe] SUBST nt AUTO

światła mijania

Abblendlicht nt

pomijać <‑ja; perf pominąć> [pomijatɕ] VERB trans

1. pomijać (opuszczać):

pomijać akapit

auslassen

pomijać akapit

überspringen

2. pomijać (nie mówić, nie uwzględniać):

pominąć coś milczeniem

etw stillschweigend übergehen

pomijać kogoś przy czymś

jdn bei etw übergehen

pominąwszy fakt, że...

abgesehen von der Tatsache, dass ...

I . wymijać <‑ja; perf wyminąć> [vɨmijatɕ] VERB trans

1. wymijać (przechodzić, przejeżdżać obok):

czasem wyminął nas inny samochód

manchmal [o. ab und zu] wurden wir von einem anderen Auto überholt

2. wymijać (omijać):

statek zręcznie wymijał skały

das Schiff nt fuhr geschickt an den Felsen vorbei [o. umschiffte geschickt die Felsen]

wymijać straże/posterunki

die Wachen/Posten umgehen

II . wymijać <‑ja; perf wyminąć> [vɨmijatɕ] VERB refl (przechodzić, przejeżdżać obok siebie)

z trudem wyminęliśmy się na wąskim moście

auf der schmalen Brücke kamen wir kaum aneinander vorbei